GİRİŞ

7.6K 245 65
                                    

Karanlık, ıssız, sessiz ve ıslak... Gece siyah pelerinini gökyüzüne örtmüş, her yeri karanlığa boğmuştu. Tüm sesler bir araya gelip, ıssızlıkta kaybolmuşlardı. Ses yoktu. Tüm bulutlar toplanmış, yeryüzündeki insanların dertlerini dinliyorlardı; gözyaşları eşliğinde. Bulutlar iri gözyaşlarını yeryüzüne akıtırken onlara eşlik eden birçok insan vardı.

Evde, sokakta, arabada, vapurda, sahilde, ormanda, denizde...

"Özür dilerim anne!"

Sessizliğin varlığına darbe indiren bu ses gecenin karanlığında, mezarlıkta yankılanmıştı. Genç kız mezarlıkta, bir mezar taşına sarılmış; hıçkırarak ağlıyordu. İçler acısı haline kendisi de acıyor, içinde hissettiği acıyı gözyaşlarıyla azaltmayı umuyordu. Acı kaybolmuyordu, acı oradaydı ve hep de orada olmaya devam edecekti.

Genç kız bunun farkındaydı. Tıpkı onu seyreden bulutların da farkında olduğu gibi...

Genç kız çığlıklar atarak ağlarken bulutlarda ona eşlik ediyordu. Kızın acısını paylaşan bulutlar yağmurun şiddetinin artmasına sebep olurken, yine aynı ses ve kelimeler yankılandı gecenin pelerininde.

"Özür dilerim anne!"

Genç kızın gözyaşları bir an olsun dinmezken bedeni ıslak toprağa yığılıverdi. Ağlamaktan bitap düşmüş gözleri kıza ihanet ederken, genç kızın bilinci onu terk etmek üzereydi. Bilinci onu bırakıp gitmeden saniyeler evvel genç kızın dudağından firar eden sözcükler yine aynı sözcükler olmuştu.

"Özür dilerim anne..."

KAÇAK & KAÇIK | TAMAMLANDI Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin