Jeon Jungkook To Everyone

on

Dün hoca derste günlük tutmanın iyi olacağını, bizi rahatlatabileceğinden bahsetmişti. Bir kaç kişi de bunu ödev olarak vermesini söylemişti. Şu anda oturmuş, önümdeki boş kağıda bakıyordum. Evet, anladığınız gibi hoca ödev vermişti. Bir kaç günümüzü yazıp hocaya atacaktık.

Hayatımda hiç günlük yazmamıştım. Fizik hariç sayısala daha yatkındı beynim. Bu yüzden bu zamana kadar bir şeyler yazmamıştım. Günlük, şiir, düz yazı veya daha bilmediğim diğer türler. Çok uzaktım yani.

Hafif tonda bir müzik açıp bir şeyler yazmayı denedim.

29 Aralık
Sevgili Günlük;
Bugün sabah erken kalktım. Derslerime girdim. Yirmi dakikalık arada kahvaltımı yaptım. Dersler bitince yapamazdım çünkü hem o kahvaltı olmazdı, saat dörtte kahvaltı yapıldığı nerede görülmüş?, hem de derslerimden sonra resim kursumun uzaktan dersleri var. Orada bir çocuk var. Sesi çok güzel, hep o konuşurken son ses açıyorum. Huzur veriyor gibi. Hatta fizik derslerimiz de birlikte. Ama orada çok konuşmuyor. Birde fizikte iyiyim demişti. Kand-

Kalemimi bırakıp emin olmak için ne yazdığımı bir kez okudum. Sonlara doğru saçmalamıştım. Neden bir anda aklım gitmişti anlam verememiştim. Hızlıca silgimi alıp "Orada bir çocuk var." cümlesinden itibaren silmiş, daha düzgün şeyler yazmıştım. Her gün bir tane yazacağımdan bu kağıdın fotoğrafını çekip çekmeceye kaldırmıştım.

Bunlar ile uğraşırken resim dersinin vaktinin geldiğini atılan linkten fark etmiştim. Acele ile masamın üstünü düzelterek derse girmiştim.

"Merhaba herkese."

Sınıf zaten az kişiydi ama yine de herkes "merhaba" dememiş, sesini seçemediğimden dolayı iki mi yoksa üç mü kişi konuşmuştu anlamamıştım. Hoca buna çok takılmıyordu. Konuşmasına devam etmişti.

"Bugün perspektif çalışacağız. Çözümlerinizin ders sonuna kadar biteceğini düşünmüyorum. Bu yüzden tamamlayınca gruba atacaksınız."

"Hocam, renkli mi olacak yoksa karakalem gibi mi?"

"Renk tonlarını bir sonraki dersimizde işleriz. O yüzden siyah beyaz olacak. Bunun üzerinde uğraşın çünkü seviyenizi bununla belirleyebilirim."

"Tamam hocam." demişti Seulgi olduğunu düşündüğüm kişi.

Hoca ekrana bir resim yansıtmış bunun hakkında bir kaç soru soruyordu.

"Son soruyu da sen cevapla Jungkook."

Mikrofonumu açıp soruyu bekledim.

"Sence resimde gördüğün yoldaki hata ne?"

"Arkaya doğru yolun küçük ve dar çizilmesi gerekiyordu."

"Neden?"

"Uzak ve sonu gözükmediği için?"

Diğerlerine sormadığı "Neden" sorusu germişti beni bu yüzden cevabı sorgular şekilde vermiştim.

"Evet, doğru. Arkadaşlar böyle hata yapmamaya dikkat edin. O zaman perspektiften apayrı bir şey olur. Tam olarak nereden nereye doğru git gide büyümesi veya küçülmesi gerek bunları en başta belirleyin."

"Bu arada saati geçmişiz. Dersimizde eğlendim. Çalışmalarınızı grupta bekliyorum. İyi günler."

Yine bir kaç kişi karşılık verdi ve ders kapandı.
Oturduğum yerde vücudumu gerdim ve sonra ödevimin olup olmadığını kontrol ettim. Yapacak ödevim yoktu. Ben de boş durmak istemedim, yarım kalan resmime devam ettim.