Will You Ever Notice? (Bad Girls Series #2)

Chapter 34

There are things that we don't deserve but we still received, I realized. Sa dami ng pagkakamali at kasalanang nagawa natin, patuloy pa rin tayong tumatanggap ng mga bagay na hindi naman natin pinaghirapan at hindi tayo karapat-dapat.

Kung dumating ang panahon na mapagtanto n'ya na may ibang babaeng karapat-dapat para sa kan'ya... maiintindihan ko. Pero sa ngayon na ako pa ang pinipili n'ya, sisikapin kong ako ang pipiliin n'ya araw-araw. Sa ngayon na ako pa ang nandito, susulitin ko ang oras at gagawin ko ang makakaya ko.

I will love him like how he deserves to be loved... and take care of him like how he deserves to be taken care of.

Kung naiisip kong hindi ako sapat at kulang ang lahat ng kaya kong ibigay, I will try harder just so I can make him feel that although I am lacking, I genuinely want to love him. Ipapakita ko na kahit may mga pagkukulang, nando'n ang puso kong manatili at magmahal sa kan'ya.

Ngayon ko napagtanto na may isang bagay pala kaming pagkakatulad...

Just like what he said, if he doesn't deserve to be with me, I don't want him to deserve to be with someone else.

Kung hindi ako, ayokong may iba. Kung hindi s'ya, ayokong maghanap ng iba. 

It's selfish... but I want him... only for me.

"I don't want you to be deserving of somebody else too..." I mumbled and Lael stiffened when he heard what I said. Dumiin ang pagkakakapit ko sa coat na soot n'ya. "I want you for myself too..."

Napalunok ako nang unti-unting kinalas ni Lael ang pagkakayakap n'ya sa akin. Ayoko pang kumalas sa pagkakayakap n'ya sa'kin pero hinayaan ko na lang s'ya sa ginawa dahil gusto ko ring makita ang mga mata n'ya.

Lael held my shoulders and looked straight into my eyes.

I stared at his eyes and I saw how his eyes glimmered. Kumikinang ang mga ilaw sa madilim na gabing 'yon sa mga mata n'ya.

Damang-dama ko ang mabilis na tibok ng puso ko at ang pakiramdam ng pagmamahal na umaapaw doon. It's overflowing and I can't contain it anymore. 

Tahimik lang na tumitig sa akin si Lael at alam kong hindi n'ya inaasahan ang sinabi ko. This is the first time... that I will be completely honest with how I feel. 

"I don't deserve you... but I can't watch you with someone else," I said and Lael continued staring at me.

Napalunok ako at naramdaman ang matinding kaba pero gusto kong ipagpatuloy ang sinasabi.

"I want to pour all my love to you... not just because you deserve it... but because I want to, Lael," I confessed.

Dahil pakiramdam ko, kung hindi ko ibibigay sa kan'ya ang lahat ng pagmamahal na 'yon, lalo lang akong masasaktan at mangungulila. Gusto kong ibigay at ipaalam sa kan'ya kung ga'no na kalalim ang nararamdaman ko... dahil pakiramdam ko, sobra-sobra na at nag-uumapaw. 

I haven't felt this before... Ngayon lang. Sa kan'ya lang.

Lumalim ang paghinga ni Lael at bumaba ang tingin n'ya sa mga labi ko.

"I couldn't tell you how I feel... because I'm scared of hurting you," I admitted.

But I'm trying to overcome that fear now... because I selfishly want you for me too. It would be foolish to let you go. At kahit may parte sa isipan ko na gustong pakawalan ka para makahanap ka ng taong mas karapat-dapat para sa'yo, higit na mas malaki ang parte ng isipan kong gusto kang itabi na lang sa'kin... 

If I'd choose to let you go, it would be the greatest regret that I will ever bear. 

Nang unti-unting yumuko si Lael kahit na hindi pa ako tapos sa lahat ng sinasabi, agad akong napasinghap sa gulat. He slowly held my face with both of his hands and placed a soft kiss on my lips.