Kabanata 37

5.2K 182 34
                                    

37 – Admit

Mabigat ang mga mata ko nang magising. Pilit kong iniabot ang cellphone ko sa bed side table para alamin ang oras. Ayden's face was on my neck while his arms were wrapped on my waist. Tinakpan ko ang mukha ko saka humikab. I shook his arm to wake him up.

"Ayden.. You're going to be late.."

Hindi siya gumalaw kaya naman pinilit ko ang sarili kong bumangon. His arms were heavy. I sat down the bed and traced his jaw using my fingers. I smiled a little when I felt my heart thumped.

"I have work to do.." I whispered. "Wake up."

He silently moaned and hugged my legs tighter. I chuckled and pushed him away from me. Naihilamos niya ang palad sa kaniyang mukha saka idinilat ang mga mata. I lowered my eyes to him.

"You don't have to work." He huskily said.

Ngumuso ako saka tuluyang umalis sa kama. "Nah ah."

Wearing Ayden's button down shirt, I went downstairs to prepare some breakfast. Mukha namang may luto na ngunit parang sandwich lang ang gusto ko. Ano bang gusto ni Ayden? Ang lagi lang namang inaagaw no'n ay ang sandwich ko.

I washed my hands on the sink when I felt someone hug me from behind. Dumausdos ang mga kamay niya sa baywang ko saka hinalikan ang sentido ko. My heart beated crazily when I felt his lips on my ear.

"Good morning, beautiful.." he whispered.

Pabiro kong siniko ang tagiliran niya. "Get off me. Joanna might see you."

Mahina siyang tumawa. "So what?"

Ayden's morning voice make my legs feel like jelly. And I know, his bedroom voice is going to be the death of me.

"She's not used to seeing us like this."

"Uh huh?"

Hinalikan niya ang pisngi ko saka bumitiw sa aking baywang. I took a loaf out for my sandwich. Ang naiwang ham kagabi ay ininit ko lamang para hindi masayang. Ayden was just watching me fight for the ham.

"You don't fry a ham like that." Puna niya habang natatawa.

I raised my brow. "Iniinit ko lang."

He chuckled and placed his chin on his palm, still staring at me. Magulo pa ang buhok niya dahil kababangon pa lang at medyo gusot pa ang puting T-shirt na suot.

Binuksan ko ang top cabinet para kunin ang isa pang palaman. Nang makuha ko iyon ay nilingon ko si Ayden na ngayon ay angat ang kilay at may pilyong ngiti sa labi. Pinanlakihan ko siya ng mata nang mapansin ang tingin niya.

"Stop looking at my legs, Ayden!" Saway ko.

He laughed and walked towards me. Inagaw niya ang loaf na hawak ko saka nilagyan ng palaman. I rolled my eyes and went to get another loaf. Hindi ko pa man natatapos ay inagaw na. Tss!

Mathias fetch me that morning. Wala naman nang sinabi si Ayden na kung ano man. He just nodded at me and kissed my forehead. Matapos iyon ay sumakay na siya sa kaniyang Tesla.

Another day, another pile of documents to work on. Puwede ko namang ipaasikaso na lamang ang mga ito pero naisip kong kailangan ko itong matutunan. Hindi ko dapat iasa ang lahat sa iba. I can ask for help but not now. I think I can manage.

"Mayroon na bang report ang marketing team?"

Mathias cleared his throat and placed a cup of coffee on my desk. I smiled at him and looked back to my laptop.

"Ihahatid ko rito mamaya, Asia."

"Thank you, Mathias." Sabi ko nang hindi siya tinitignan.

He walked out the door and I heard my phone rang. Huminga ako nang malalim saka kinuha iyon para sagutin ang tawag.

It Had to be You (Valdemar Series #2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon