It Had to be You (Valdemar Series #2)

Kabanata 33

33 - Wife

I decided to go home after a day in that place. Matapos naman ang breakfast na nangyari ay umuwi na rin ang halos lahat. They're busy people. Hindi rin naman si pupwedeng magtagal.

I didn't see mommy that day. Ang sabi ni daddy ay umuwi rin siya nang gabi ng kasal. Ni hindi niya ako kinausap man lang dahil ang akala niya ay alam ko itong lahat. I never knew a single thing about this! Kung alam ko lang na si Ayden ang na sa altar ay talagang tatakbo na ako palayo at hinding-hindi na babalik!

I rolled my eyes and unbuckled my seatbelt. Nang makarating sa building ng condo ni Ayden ay agad na akong lumabas sa kotse. He immediately went to the trunk and carried my luggages.

Kahapon lang naman namin napagdesisyunan na rito muna manirahan pansamantala. Tita Alondra offered the mansion but I declined. I will always be bothered if we stay there before we get a house.

"Give me six months to give you your dream house, Anastasia." He cleared his throat. "Pansamantala lang ito."

He opened the door of his unit for me. Hindi ko naiwasang mapanganga sa ganda at laki no'n. Puro dark brown at black ang halos lahat ng gamit. Ayden passed by me, carrying my luggage. Kung tutuusin nga ay ayos na rito. Tutal hindi rin magtatagal at maghihiwalay kami.

"Just choose a decent house, Ayden. Ayoko nang maghintay para sa gusto mong ipagawa."

I sighed and sat down the couch. I feel tired and I don't want to fight. Mas mabuti nang maging kalmado para walang gulo.

"If that's what you want then."

Kinuha ko ang remote mula sa gilid ng sofa. He plugged the T.V and walked towards me. Inilapag niya ang isang pares ng indoor slippers doon.

"Malamig ang tile."

His voice sounded cold and serious. I nodded and wore it. Matapos iyon ay ibinalik ko na ang tingin ko sa T.V. at naghanap ng palabas. Nang talikuran niya ako ay hindi ko maiwasang mapansin ang likod niya. It looks broad. Kahit na dumiretso siya sa kusina ay kita ko pa rin siya mula rito.

"I want a huge walk in closet and a king size bed. Gusto ko ay malawak ang garden at mayroong pool. It should be a skypod. Ayoko ng ordinaryo."

I saw him secretly smile and shook his head. He opened the fridge and went straight to the sink, still smiling. Unti-unti ko na namang nararamdaman ang pagwawala ng puso ko.

"Akala ko ba ay basta disente? Why are you demanding so much now?" He chuckled.

I rolled my eyes. "E 'di bumili ka na lang ng kubo."

Tumawa siya saka binuksan ang microwave. Ngumuso ako at ibinalik ang tingin sa T.V. With him being my husband, I don't really know what to do and how to start. Gaya lang ba ng iba ang magiging buhay namin bilang mag-asawa? Gaano kaya kami katagal na magsasama? A month or two? Half a year? Isa o dalawang taon?

"Kukuha ako ng katulong mula sa agency nina Rico. I'll make sure they'll do what you say–"

I cut him off. "Kukunin ko na lang si Joanna sa amin. Siya na lang."

Kumunot ang noo niya. Bumaling ako sa kaniya at pinag-angatan siya ng kilay.

"Joanna?"

I nodded. "Joanna is now working at our house."

Umawang ang labi niya at tumango na lang. I can see that he is curious but he stayed silent. I glanced at the T.V. again while he is preparing our lunch. Ang mga gamit ko ay nakalapag pa rin sa tabi. I didn't really brought much. Ang tatlong maleta ko puro simpleng damit lamang ang laman. My jewelries are still at our house.