Boss Series 1: Playboy Boss

Chapter 28

Two years later...

"Where are you going again? Last month you went to New Jersey, that was your longest trip. So, tell me where are you going now?" tanong ni Railey sa akin

Railey became my friend during my almost two years here in Spain. He is American and he is only here for work, we met when I got lost here. He also offered me a job at a food company and I lived with him in a small apartment here in Barcelona.

For the past two years, I can say that I somehow forgot the pain. No one knows me here and I am free to do what I want. I spent my time working, hanging out, and meeting other women here. I lived as a young man and did not remember what happened to me when I was still in the Philippines.

But one thing I admit I did not lose in my mind and heart was Aki. I still think of her, I changed the cellphone number but not the cellphone I use. I can't throw it away because there are pictures of her. I have no news of her.

Okay ka lang ba? Nasa mabuting kalagayan ka ba? Maalala mo pa kaya ako? Buhay ka pa ba?

Yan lagi ang mga tanong sa isip ko sa tuwing naaalala ko siya. Hindi maganda ang naging samahan namin, kinakailangang humantong sa ganon ang lahat.

"Hey dude, where are you going?" tanong ulit ni Railey

"Philippines bud, I'm coming home"

"Really? Are you ready? You'll be fine, right?"

Alam kasi ni Railey ang dahilan kung bakit ako nandito, walang masama kung sasabihin ko sa kaniya ang totoo.

"I'll be fine, don't worry about me" I smiled

"Call me if you need a help, you're always welcome here in Spain"

"I know. Thanks for taking care of me"

"Small thing, I promise I'll visit you someday"

"I'll wait for that"

Nagkamayan na kami at hinatid ako sa labas, may naka abang ng taxi doon. 

"¿A dónde vamos Señor? (Where are we going Sir?)" tanong ng driver

"Al aeropuerto (To the airport)"

Halos 30 minutes din ang biyahe magmula sa apartment namin hanggang sa airport. Tinulungan pa ako nung driver na magbuhat ng mga gamit ko papasok sa loob ng airport.

"Muchas gracias (Thank you so much)" sambit ko

"De nada señor. Ten un viaje seguro (You're welcome sir. Have a safe trip)"

4:00 pm ang biyahe ko pero 1:00 pm palang ay nandito na ako. Ayokong mahuli sa flight ko, gusto ko na ulit umuwi sa Pinas. Hindi ko alam kung may nag aabang ba sa pagbabalik ko pero masaya ako dahil sa wakas handa na akong bunalik.

Pinaalam ko kay Dad ang pag uwi ko two months ago, ang sabi niya ay susundin nila ako. Sabi ko wag na pero mapilit siya, gusto niya daw akong sermunan dahil umalis ako ng walang paalam sa kanila. Wala din siyang nabanggit tungkol kay Eric at Aki.

Kumain muna ako sa mga food chain na mayroon dito sa loob ng airport bago umupo sa waiting area. Parang ang bilis lang ng oras dahil sunod na ang flight ko from Barcelona, Spain to Manila, Philippines.

Nakaturn off na ang cellphone ko bago pumasok sa loob ng airplane, sa bandang gitna ang upuan ko kaya kitang kita ko ang kalangitan. Nakaka refeshing tingnan, nang nagbigay na ng signal ang piloto ay doon lang ako natulog.

Nagising ako dahil sa mga Flight Attendant na nag aalok ng pagkain, hindi ako nagugutom kaya humingi nalang ako ng tubig.

Hindi boring ang flight dahil magaling sa pag-i-entertain ang mga tao dito.