Laments of Broken Strings (Arte del Amor #1)

Chapter 8

After a very long conversation and convincing Ashriel to come to the party, we ended up both going because he's insistent on not coming if I'm not.

Pagpasok namin sa isang restobar na mukhang nirentahan para sa party na ito, nandoon na yung mga iniwan pa namin kanina. Nagulat ako dahil nandito rin ang mga kaklase ko.

"Nyx! Here!" tawag ni Ryna sa akin. Nilapitan ko sila habang nakasunod sa akin 'yung kasama ko. Halatang nahiya iyong iba kong mga kaklase sa presensya ni Ashriel. Siniko ko siya and he seemed to take the hint. "Puntahan ko sila Nikolai saglit." pagpapaalam niya.

Umupo ako sa tabi ni Ryna sa paikot na table. "Ano ba, bakit mo pinaalis! Ang pogi..." reklamo ng isa kong kaklase. I don't remember her name.

"Sayang! Pagselosin sana natin, itatabi kita kay Keann." Ryna said, dahilan para maisip kong tama ang desisyon kong paalisin si Ashriel.

"We're not like that. He's my friend." I defended myself, gaining reactions of suspicion from my classmates. I raised my hands, "I swear!"

Rain, one of my few classmates I actually remember the name of said, "Well, it doesn't seem that way awhile ago. Isinigaw niya pa 'yung pangalan mo."

Nag-agree naman ang iba, "'Di ba? Who does that for a friend?" nang-aasar na sabi ni Ryna. I'm sure that my face is super red right now dahil sa mga sinasabi nila. "Kaibigan ng taon!" asar pa ng iba.

"Ashriel does." sabi ko nalang. Buti nalang at naiba agad ang topic pero nanatili pa ring tungkol sa concert kanina. They can't move on from how well Ignition performed. I understand them because they really seemed like professionals on stage.

Habang mas lalong lumalalim ang gabi, unti-unting lumalalim at nagiging engaging ang mga pinag-uusapan habang kumakain at umiinom. Karamihan sa mga topic ngayon ay hindi kailanman masasabi kung hindi nakainom. Lumapit sa table namin si Jiro habang nagkukuwento si Keann tungkol sa kape which is surprisingly interesting.

"Pre! Congrats, galing niyo kanina."

"Congratulations, Jiro!"

"May kaklase kaming talented, yuko mga tol!"

Nakipag-apiran si Jiro sa mga kaklase namin bago ako binulungan, "Doon daw tayo sa table namin." Lumingon ako sa table nila at nakitang nakatingin si Ashriel sa amin.

Lumapit na ako doon habang sinusundan parin niya kami ng tingin. "Relax, bro. Kinuha ko na para hindi ka na doon nakatingin. Nandito kaming mga kausap mo eh."

Umusog si Ashriel at tinapik ang space sa tabi niya kaya doon ako umupo. "Oh, Nyx! Did you enjoy our show?"

"Y-you guys were so good. Congratulations!" I swear I could've answered Isaiah better if it weren't for Ashriel staring at me so closely.

"What's wrong with you?" tanong ko sa kaniya.

"Did you drink?" he asked. I shook my head, "No. Why?"

"Okay..." pinatong niya ang ulo niya sa balikat ko at pumikit. Hindi naman siya amoy alak kaya sa tingin ko ay inaantok na lang talaga siya.

Napansin kong nakatingin sa amin si Nikolai at agad namang umiwas nang tumingin ako sa kaniya. He's so shy that he can't talk to others so well but I think he's just curious about me and Ashriel.

Someone suddenly spoke from the speakers, the council president announced that from that point on, it will be an open mic session. "Everyone, anyone is free to stand on this stage to perform!"

People shouted for Ignition to perform but Jiro just crossed his hands in the air.

"I'm sorry, but we're beat!" he shouted with a hint of desperation. Sabay-sabay ring tumanggi ang iba pang miyembro sa pamamagitan ng pag-iling. They're really that tired, huh?