Living with my Enemies (Boys VS Girls)

Chapter 1

Max's Point of View

Ang saya saya talaga mag bike pag ganitong panahon, hindi masyadong mainit, mahangin lang tapos---

Napasigaw ako ng muntik na ko makabangga. Dumire-diretso ako dun sa gilid ng kalsada at yung lalaki nakatayo lang rin siya dun. Buti hindi siya nasaktan! 

"I'm really sorry." I said with my most sincere tone. 

"Tatanga-tanga kasi" Sabi nung lalaki at tuluyan ng umalis gamit ang skateboard niya. What did he just said? Sobrang sincere ko na nga sa pagsorry ko e! Great, thanks for ruining my day. tsk.

"Patricia Parker!" Sigaw ko ng makarating ako sa bahay ni Pat. She should be here in 10 seconds, wag syang sumabay sa inis ko. "Patty!!" Sigaw ko ule pero walang patty na nagpaparamdam. Chill, Max. Relax, give her a minute for her kikay things.

3...2...1

"Patty I'm giving you 10 seconds or else I'll fcking break your fcking window!"

Patty's Point of View

Kanina ko pa naririnig si Maxinne pero di ko pinapansin. Friends can wait but my outfit can't. Slow motion pa kong nagsasapatos. Mahal naman ako nyan ni Maxinne Maurer, not related to Mario Maurer though, akin lang siya! Pero nagmadalina lang ako ng marinig ko siyang sumigaw ule.

"Omygosh! Stop in the name of love!"  I shouted and stop her from breaking my window. Napalunok ako sa kaba, ang intense ng tingin ni bessy!

"Hi"  I said with my sweetest voice. Tinaasan naman niya ko ng kilay.

"Tara na Max. Baka lalo pa kumulo dugo mo e." Sabay hatak ko sa kanya papunta sa bike niya. Hindi naman siya nagpapigil at nagsimula ng magdrive. Omg! Angkas lang pala ko, malulukot ang dress ko. Okay lang yan Patty, baka lalong magalit si Max pagnagreklamo ka pa. Keep your complain to yourself, Patty. 

"Hmmm. Max?" Tawag ko sa kanya at syempre di siya ko sinagot. Ang sweet talga ng babaeng to e. Kukurutin ko to sa singit niya. HAHAHAHA.

"Umagang umaga Max, badtrip ka. Its Saturday its a happy da--- WAAAAA"  Muntik na ko mahulog, ito naman kasing si Max bigla biglang pumepreno.

"Max naman!" Tinignan niya lang ako at tumingin sa bahay sa harap namin. Andito na pala kami.

"Ïnform mo naman kasi ako Max." she just rolled her eyes at nagdoorbell na at niluwa ng gate ang pagmumuka ni Princess. 

"You're late." bored niyang sabi samin at pinapasok kami.

"Marami kasi obstacle Princess." Tumingin naman siya sakin na call-me-princess-again-i'll-kill-you. Niyakap ko naman siya.

"Juls naman, joke lang e. Sabi ko nga kay Max kanina its Saturday it--" Tinignan ko si Max ng masama kasi binatukan niya ko. Tinaasan niya lang naman ako ng kilay. Hmp. Bad!

Juls' Point of View

"Lets eat." Aya ko sa dalawa, baka magaway pa e. Umiral na naman pagiging patay gutom nila at dumiretso agad sa kusina. Sila ata may ari ng bahay e. 

"Di kayo mauubusan, kalma lang. Apat lang tayo." sabi ko sa dalawang lamon ng lamon. Speaking of apat.

"Where's Alex?" I asked at walang sumagot sakin. Mahusay.

"Pag di kayo sumagot lumabas kayo ng bahay ko!" Napatigil naman sila sa pagkain ang tinuon ang atensyon sakin. 

"Maybe she's still sleeping?" 

"On the way na yun. I can feel it." 

Why did i even bother to ask them? Nagsimula na lang din akong kumain at dinedma yun dalawa. 

"So you're eating without me?" Napatingin kami sa nag salita, finally Alex is here. The squad is complete.

Alex's Point of View

Max suddenly stood up in her sit with her mouth full and Patty almost fall. Then they started to count. Kahit puno ang bibig niya ng pagkain halatang nagbibilang siya sa bawat buka ng bibig niya.

Nilunok niya muna ang kinakain niya and started to clap then shouted "WOW!" So what's with these reactions? I starred at them confused.

"Alex."  Sabi ni Pat, at kunwaring nagpupunas ng luha kahit wala namang luha. Kinunutan ko siya ng noo. "We're so proud of you" pagpapatuloy nya.

Tinignan ko si Juls at kibit balikat na nagsalita, "Naka 5 words ka kasi" sabi niya ng natatawa. 

Inirapan ko na lang siya at umupo na, tsk. Kahit kailan napaka overacting  nila. I'm the only normal person in our small circle of friends. Alexandria Claire Smith.