CHAPTER 12

373 24 19
                                    

I Am Here Before Him

IT'S PAST ELEVEN in the late evening and William was still waiting for his best friend's response to his messages. Maximo is now in his soundly sleep while the latter is in the balcony watching the heavy rainfall and sipping his coffee.

Tanging ilaw lang sa mga lamp posts ang nagbibigay liwanag sa kaniya dahil nakapatay rin ang ilaw sa loob kung saan natutulog si Maximo.

"Saan ba pumunta 'yon?" bulong ni William sa kaniyang sarili habang tinititigan ang relong pambisig na ibinigay ni Sebastian.

Kahit na masaya si William sa piling ni Maximo ay hindi niya maiwasang malungkot para sa kaibigan dahil hindi niya gustong humantong sa ganito ang kanilang sitwasyon. Sebastian is really important to me and I'm willing to fix our "problem".

Habang nagmumuni-muni si William sa balkonahe ay bigla na lang tumunog ang kaniyang cell phone na nasa ibabaw ng lamesa. Dali-dali naman niyang kinuha 'yon upang tingnan kung sino ang tumatawag. William's face contorted in confusion when he saw the unknown number.

"H-hello?" Hindi niya masyadong marinig ang boses sa kabilang linya dahil sa lakas ng buhos ng ulan.

"Is this William Dizon?!" it's a female voice.

"Y-yes. Who's this?" Flabbergasted, William kept the phone an inch away from his ear when the woman's voice escalated.

"I am Sebastian's mother! What did you do to my son and he's drinking too much, huh?! Halos mag-iisang buong araw na siyang lasing at hindi na namin alam ang gagawin namin! Sino ka ba sa buhay ng anak ko, ha?!" galit na galit na pagsigaw nito sa kabilang linya na ikinatahimik naman ni William.

When William readied and composed himself already, he started to speak.

"Can I talk to hiㅡ" naputol naman ang sasabihin ni William nang mas lalong lumakas ang boses ng ina ni Sebastian.

"NO! I NEED TO TALK TO YOU ABOUT EVERYTHING! COME HERE RIGHT NOW!"

Dahil sa gusto ring makita at makausap ni William si Sebastian at ayusin ang kanilang problema ay hindi na ito nakipagtalo pa. No use of argument.

"May I know your house address?"

"I'll send you the address! Pakibilis mister dahil hindi ako natutuwa sa nakikita ko sa anak ko!" matapos 'yong sabihin ng ina sa kabilang linya ay agad na rin nitong ibinaba ang tawag.

Hindi naman naiwasang makaramdam ng kaba at takot ni William sa ina ni Sebastian. He knew how rich Portavaga family is and he doesn't want them to use their power to control people especially their son, Sebastian.

Bumuntong-hininga na muna saglit si William bago niya ininom ang natirang kape sa kaniyang baso. Papasok na siyang muli sa loob nang maalala niyang napakalakas pala ng ulan at wala siyang sasakyan na puwedeng gamitin.

"Shit!" singhal nito sarili.

Napakamot na lang ito sa ulo bago tuluyang pumasok sa loob. He sauntered to Maximo who's now sleeping on the sofa. He's naked while sleeping. William covered him using the comforter.

Dahil madilim ang buong room na 'to ay hindi gano'n maaninag ni William ang kabuohan ng mukha ni Maximo ngunit alam niyang maamo ito kung matulog. He placed his hand on top of Maximo's shoulder and there he kissed him on his forehead.

"Aayusin ko lang 'yung problema namin ni Sebastian. Sleep well, my man."

Tatayo na sana si William para umalis nang magsalita si Maximo, is he dreaming?

"I love my man, Mom. I want to be with William for the rest of my life even if we're both men and there's nothing you can do about to stop us," he said under his sleepy and baritone voice.

Wonderstruck: Se'nnight RomanceWhere stories live. Discover now