Chapter 45

114 7 1
                                    

baby isabel 🦋

-

Third Person's Point Of View

"My decision was final, Lea need to know about this." mariin niyang sambit sa ama, hindi niya kayang suwayin ang sarili niyang ama pero mas hindi niya kayang pagtaguan si Lea ng mga dapat malaman ni Lea.

Patakbo siyang lumabas ng bahay at dire-diretsong nagmaneho, hindi niya namalayan ang unti-unting pagpatak ng mga luha niya. She will take the risk though she knows that Lea might be get mad of what she will reveal right now, pero ito na e', wala na siyang magagawa pa.

She arrived at her house safe and sound, hinanap niya si Lea pero walang tao sa buong bahay. Damn, Aya, asaan ka na? Tuloy pa rin siya sa kaniyang pagtakbo, until she heard the doorbell rang. Agad niyang pinagbuksan ang pinto, L-lea.. hindi niya mapigilan ang sarili kaya't bigla na lang siyang napayakap.

"Ooh, that was tight.—sige na Aga, ipasok mo muna 'yung mga bata dahil siguradong pagod na ang mga 'yan." turan ni Lea kay Aga, at agad naman itong sinunod ni Aga.

"Sige, babes. Magluluto na rin ako ng dinner." tugon ni Aga bago pa man iwan ang dalawa.

She felt so nervous, hindi niya alam kung tama bang sabihin 'to kay Lea but for the pete's sake, she will do. She held Lea's hand and pulled for a hug again, her tears started to fall.

"Hey, baka naman sabihin ni Aga na pinaiyak kita. Hush, I'm here Aya." Lea pulled her again, a hug again. Alam niyang mali, dahil una, hindi naman siya si Aya.

"Sa lahat ng sasabihin ko, makinig kang mabuti. I know.. this was hard for the both of us pero alam kong ngayon na ang nararapat para sabihin sa 'yo ang lahat ng 'to.." panimula ni Charlene sa kaniya, naguguluhan siya at walang kahit anong clue ang nagbibigay sa kaniya kung ano ang ipinapahiwatig ni Charlene. "You were A-aga's first love."

"Ha? Siguro nga. Sabi rin niya e'."

"Alam mo na?" naguguluhang tanong rin ni Charlene.

"Ano ba? Ang gulo mo ha. Sige na nga, ikaw na nga lang magsabi. Ano ba 'yon?" pambabawi ni Lea dahil miski siya ay naguguluhan na rin.

"Hindi ako si Aya.." pauna ni Charlene.

"Don't tell me na.. triplets tayo." she wanna burst her laugh but.. she can't.

"N-no. Hindi. Ikaw.. ikaw si Aya."

-

Lea's Point Of View

"N-no. Hindi. Ikaw.. ikaw si Aya." ha? hatdog. Chos.

I tried to smile but, I failed. Parang sobrang sakit n'ung sinabi niya 'yon, for all my life I am asking for only Aga's love then this? Ano 'yon. Ako si Aya tapos hindi tapos ako ulit, ayoko nang maniwala. She's Aya, that's final. Tama lang na nakita ko na may floral headband siya, and Aya? Loves flower so much. It can't be.

"Gutom ka lang. Tigilan mo na 'yan, if you were just scared that maybe we can't be close dahil ikaw ang Aya-ng minahal ni Aga, pwes hindi! Ikaw si Aya at hindi mo mababago 'yon." I walked out and left her alone, mas lalo lang gumugulo ang isip ko.

"Oh, why does your lips turn into a pale one? May problema ba?" ni hindi ko magawang tingnan si Aga, I'm Lea. Lea ako hindi Aya.

"I'm not hungry nor full, salamat sa pagluluto pero hindi ako kakain." iyon na lamang ang mga katagang nasabi ko sa kaniya.

"Good Night, Mama." isang malambing na yakap mula sa aking anak ang natanggap ko.

"Good Night, Tita Mama." at pati si Andres ay nagawa rin akong yakapin.

"Good Night to the both of you. Kayo rin, matulog na after eating okay? Night night." I kissed their cheeks bago tuluyang lisanin ang unang palapag ng bahay.

Hindi ko alam kung saan ako maniniwala, hindi ko alam kung ako si Aya? O kung sino pa man ako. Charlene is Aya, alam kong siya 'yon. If I were Aya, bakit wala akong kahit anong maalala tungkol sa nakaraan na'min ni Aga? Ang puso, hindi nakakalimot.

"Aya.." ito na naman siya, nangungulit.

"How many times do I need to tell you, I am not Aya! I am Lea! LEA, LEA, LEA." sigaw ko sa kaniya, ewan ko pero sa kaniya ko naibaling ang galit ko.

"Ikaw si Aya. Ako si Seya. Hindi ako kailanma'y magiging si Aya." pilit pa rin niya.

"Ano ba?! Ikaw si Aya, okay? Or else, walang Aya dahil mali lang ang panrinig ni Aga. Aya—Seya sounds the same tsaka p'wede bang iwan mo na 'ko?! Pagod na ako, SEYA. P'wede ka na pumunta sa sarili mong kwarto." lagapak ko naman isinarado ang pinto.

Lea and Seya only exsist, not Aya anymore. Walang Aya.

Guilty MindWhere stories live. Discover now