Guilty Mind

Chapter 7

isabel.

_

Still on Lea's POV

Hindi ko alam kung bakit bumabalik na naman ang iyamot ko sa lalaking 'to, katabi ko lang siya't may kasamang babae. Hindi man lang ba siya nahihiya sa'min? Yeah, buhay niya 'yan pero sa harap ba talaga na'min? Gago, nakakabastos na siya.

I walked out and went outside, I can't handle this anymore. There's a part of me na naiiyamot ako while the other side is Jelous? Hindi ko alam, hindi ko maintindihan. Dagdag lang siya sa isipin ko, at 'yung libro. Naalala ko tuloy 'yung namayapa kong kapatid, sana nandito siya. Actually, may kaagaw ako sa kagandahan because I have twin named 'Maria Seya Carmina' and God knows how I miss Seya so much.

Naramdaman ko na lang na may humawak sa akin.

"Miss, sama ka sa 'kin." he's drunk at sino namang tangang sasama sa kaniya? I immediately removed my hand to him.

"Bitawan mo ako!" I exclaimed, manyak siya. Hindi niya ba ako kilala?

He kissed my neck, habang ako'y nagpupumiglas. "Ayaw mo pa eh, gusto mo rin naman." I slapped him, para matauhan. Gago siya!

"Are you insane? Ako? Papatol sa 'yo? Kahit na bigyan mo ako ng limpak limpak na pera, hindi ako papatol sa katulad mo! Manyak!" papasok na sana ako sa loob nang higitin niya ako. "Tigilan mo 'ko! Guard!" sumisigaw ako pero wala pa ring makarinig dahil sa ingay ng bar.

Until a man insist to help me,

"Gago ka! Manyak! Umalis ka dito kung ayaw mong mapasabog ko 'yang bungo mo. Tanga! Mamili ka nang mamanyakin mo ha? Tarantado!" natakot ang lalaki sa kaniya.

Hindi ko mapigilan maiyak sa dibdib niya, "Thank you, Aga." he scrubbed my back as I cried.

"Iuuwi na kita, you need to take rest. No one deserve to be treated like that, even you." hindi ko inaasahang sa kaniya manggagaling 'yun, eh 'di ba gawain niya naman 'yon? Manggamit ng babae?

We ride on his car, tama si Dawn. Mabait nga si Aga, nasaktan lang talaga siya. And as what he said, no one deserved to be treated like that. Hindi ko alam kung paano magpapasalamat sa kaniya, nahihiya ako nang hindi ko alam kung bakit.

Nakarating kami sa bahay, he don't even asked me. Alam niya kung saan ako nakatira. I unbuckle my seatbelt and hugged him, deserve naman niya.

"Thank you Aga, kung wala ka dun siguro baka kung napaano na ako." I thanked him.

"Ano ka ba? Basta humingi ka ng tulong, palagi akong dadating."

Seryoso ba siya?

O it's just a trap?

Agad akong bumaba at saka nagpahinga, magandang panaginip kung siya ang aking makikita sa pagsarado ko ng aking mata.

_

Aga's Point Of View

After what happened earlier, nakonsensya ako. The way she cried, parang tarantado lang talaga manloloko sa kaniya and I don't want to be called like that. Mapatawad sana ako ng panginoon kung si Aya ang ginanun, baka hindi na makauwi ang lalaking 'yon.

I came back at the bar, nageenjoy pa nga rin ang buong squad. Hindi naman ako makapagenjoy kung iisipin ko ang nangyari kay Lea kanina.

"Saan ka ba galing ha? Kanina ka pa namin hinahanap." mababakas sa mukha ni Richard ang pag-aalala.

Should I tell them?

"Ha? Wala, hinatid ko lang si Lea. Sumama daw ang pakiramdam eh." pagdadahilan ko na lamang, magtatanong pa ang mga 'yan ng kung ano-ano kung tunay ang sabihin ko.

Napatingin naman si Vice sa akin, "uy, fafa. Bakit ang lungkot mo? Teka asaan si Lei? Gagong 'yon, hindi man lang nagpaalam."

"Chard, tulungan mo ako." I don't know where did I got that sentence.

"Tulong? Aga Muhlach asking help from me? Huy pare! Hindi ka pa naman yata lasing 'di ba?" biro niya.

"Ayun na nga eh, makita ko lang si Lea. Daig ko pa ang uminom ng sampung bote ng beer, nakakakonsensya kung siya ang gagawin kong biktima."

"At kailan ka pa nagkaroon ng konsensya?" tama si Chard, I'd never had this before. Parang nagbago ako.

"Kanina?" I weirdly asked.

Nangako ako kay Aya na siya lang ang mamahalin ko, this is wrong. Maling mahalin ko si Lea dahil at the first place, hindi naman siya kasama sa plano. Natumabasan na ba niya si Aya? How can she do this? I mean, wala pa nga siyang ginagawa pero ganito na ang nararamdaman ko. Nakakalito 'to. Mahal ko na yata si Lea, at I swear, this love is true. Ika nga nila, the love is sweet when it's new but it's more sweeter when it's true.

Lea, baka napapagod ka nang tumakbo sa isip ko. Pwede ka nang umalis.

_

Lea's Point Of View

I started searching in my room, sa sarili ko. Pakiramdam ko kasi malapit lang sa akin si Aya, hindi kaya si Aya ay si Seya? Kailangan kong bumalik sa simula. Kung saan kami unang nabuhay ng kakambal ko, kung saan kami unang namulat sa katotohanan. If I knew that Aya and Seya are the same, iaalis ko na sa buhay ko si Aga. Maling agawan ng iniibig ang sarili mong kadugo, and I am Lea, hindi gawain ni Lea na manakit ng tao.

I need to observe, kailangan kong makausap si Aga. Baka makatulong siya, we will go back where we start. Ang hirap pa lang kaagaw ang patay, 'yung ikaw 'yung nandiyan pero siya 'yung iniisip ni Aga. Si Aya lang ang tanging mamahalin ni Aga at kailangan kong mahanap si Aya.

Our old house.

In batangas, I need to be there.

Tomorrow Morning.