Guilty Mind

Chapter 25

baby isabel😙

-

Lea's Point Of View

"Alam mo kung bakit? Dahil may nagsabi sa akin, dahil naniwala ako. Dahil lintik na mahal kita! Oh, ano? Okay na? Alam mo, punyeta 'tong buhay ko e'. Sa dinami-dami ng lalaki sa mundo, sa 'yo.." I pointed him to his chest, "Sa iyo ako nahulog, Aga. Can't you see? Si Lea Salonga ako! I am genius pero 'pag dating sa 'yo naging bobo ako. Can't you see? I am Lea, may motto na hindi magmamahal ng manloloko pero asa'n ako? Nandito sa harap mo, minamahal ka! Ang tanga ko!" I cried, suddenly, my tears fell. Hindi ko alam kung bakit nagkakaganito ako, bakit 'pag dating sa kaniya ang hina ko.

he kissed me, slowly.

"I'm sorry, babes." my hands were shaking, iki-nomfort naman niya ako. He hugged me, he brushed my hair using his hand. "Sorry na. 'Wag ka na umiyak." naiiiyak na din siya, his teary eyes were waving.

"I-i j-just c-can't a-fford t-to l-lose y-you." I was stammering saying that. He focused me to him.

"Sorry, babawi ako, promise. Ito ang huling beses na sasaktan kita. I love you, Lea. I will marry you no matter what, you will be my only one." he confidently stated and hugged me.

We both sit in the couch, hindi na muna ako umimik. I can't, para na yatang wala akong maihaharap sa kaniya. He opened the television and I rested my head to his shoulder, he was focused on the television so I guess I don't need to interrupt him.

"Hindi ka talaga iimik?" I was a bit shookt when he spoke, "Ikaw din, sayang naman 'yang maganda mong bibig kung hindi mo gagamitin." He added.

"E' kung walang topic, e' 'di walang imik." I reasoned out. Matalino kaya ako, sa 'yo lang naman ako naging bobo.

"Oo nga naman, ang tanga ko sa part na 'yon. Si Aya," he gave the topic, sinong Aya? Si Seya or si Carriel? Buuin mo kasi. "Saan siya papasok?" he asked.

"Sa school." pilosopo ba ako masyado? "Hindi, biro lang. I'd planned sa OB? Pero kung may isa-suggest ka, why not." I stated my opinion.

"Ah, wala, wala. Wala akong maisip. Ikaw lang naman laman ng isip ko e'." pero may C at A. Shems ka, Muhlach.

"Pero may C? May A? May Seya? May Aya?" he chuckled in my front and pinched my nose, sinampal ko naman siya ng mahina.

"C? Nanood ka talaga? Carmen. Si Carmen ka 'di ba? Si A? Si Aya. 'Yung anak na 'tin." damn! Bakit 'di ko naisip 'yung letcheng C na 'yon?

"Ah.." I simply replied. "M-may balak ka pa bang hanapin si Seya?" I asked out.

"Ewan. Kung magkita kami, sorry na lang siya, iniwan niya ako at nakilala kita. Friends na lang kami, sayang din siya." he answered, "Nagseselos ka ba?" oo.

"Ha? Hindi ah. Why should I? Bakit naman. Susko. I'm Lea, she's just my freaking twin. Lea? Siya? We aren't the same." Tumayo ako at naglakad papuntang kitchen, then he followed.

"E' ba't ka naman umiwas? Nagtanong lang naman ako." chill, 'wag mo sasapakin 'to.

"Oo nga, n-nagtanong ka lang." tapos pinagselos mo 'ko, "d'un ka na, magluluto pa ako." I said.

"Dito na lang ako. Titingnan ko na lang kung paano ka magluto." he offered, tumango na lang ako para walang gulo.

"Una, syempre dapat may sangkap ka. Then, slice it." I taught, habang ginagayat ko, nagayat ko naman rin ang kamay ko. "ARAYYY!" I exclaimed. I can't calm. The bloody red was coming.

"Relax." he got my finger and blow it, nilagyan niya rin ng bandaid at bago 'yon, hinugasan muna niya. He blowed it again.

"CARME— WHOAA! UMALIS LANG KAMI NG ANAK NIYO NAGGANIYANAN NA AGAD KAYO. WALA NAMANG NAKAPASKIL SA LABAS NA DO NOT DISTURB KAYA PUMASOK NA KAMI." a wrong timing, Regine. Damn, you!

"Mama, ano pong nangyari sa inyo?" my daughter asked when she saw the band aid, "Bakit po may band aid?"

"Nataga kasi ako. Don't worry, that won't hurt. D'un ka muna sa lamesa, sasamahan ka naman ni papa." I said, "'DI BA AGA?" I mesmerized my words and glare to him.

"Ha? Oo."

Kinurit ko naman ang tagiliran ni Regine, "May balak ka pa talagang ilaglag ako sa anak ko! You'll pay for this."

"E' kamalayan ko bang naglalambingan kayo, don't worry ganiyan din kami ni Ogie."

I glare to her again, "Bwisit, bwisita!"

"Umupo ka na d'un, kumain ka na rin."