My Possessive Bestfriend

Chapter 32

Chapter 32

Callie's PoV

Kakagising ko pa lang pero wala akong nakitang Keifer na natulog sa sofa. Saan na naman kaya nagpunta ang taong 'yun? Hindi ba sya napagod sa kakalangoy at kakainom nila kagabi? Wala ba syang balak magpahinga? Hays.

Bumangon nalang ako at nagtungong CR para maligo. Tinapunan ko pa ng tingin ang wall clock, alas onse na pala. Grabe naman'yan. This past few days, ang tagal tagal ko nang gumising. Ewan ko ba. Siguro nawili lang ako sa malambot na kama at saka de aircon na kuwarto. Hahaha!

Nang matapos na akonv maligo ay malamang na nagbihis ako. Akala ko nga nakabalik na si Keifer galing sa kung saan pero wala parin akong nakita dun. Lumabas ako ng kwarto para hanapin sya. At, I just wanna try to ask him again na iuwi na nya ako. Miss na miss ko na kasi si mommy.

Naglalakad ako habang yakap yakap ang sarili ko dahil sobrang lamig ng nararamdaman ko eh sobrang init naman ng sikat ng araw. Hindi ko na talaga maintindihan ang sarili ko. Nakarating na ako sa pool area, pero wala parin akong Keifer na nakita. Aalis na sana ako sa pool nang paglingon ko nakita ko si Markus mula sa di kalayuan sa parang may kausap sa telepono.

H-hindi ko alam pero nanginginig ako. Hindi dahil kay Markus kung hindi dahil nilalamig talaga ako. Sobrang bigat ng katawan ko na parang hindi ko alam kung bakit. Hanggang sa nararamdaman ko nalang na nanlalambot na ang tuhod ko. At hindi ko na kayang imulat pa ang mga mata ko.

Ang huling naramdaman ko nalang ay ang basang paligid at ang kamay na humawak sa katawan ko.

Katarina's PoV

I was beautifully walking nang mapatingin ako sa pool area na may pinagkakaguluhan ang mga tao. I'm curious kaya I go there and see what is it. Ang-ew naman kung may ma-dead here sa resort ko no. Like, duh~

I totaly stunned nang makita ko ang katawan ni Callie sa floor. Wala syang malay at basang basa ang buong katawan nya. Naligo ba sya sa pool?

Owemji.

I gulped when I realized na she can't swim pala! Gosh! Did she drown?!

"Callie!" Keifer tried to wake her. Pero wala paring response.

He also do mouth-to-mouth but it's still the same. Napansin ko ang lalaking nakatayo sa gilid ni Callie. It's Love. She looks so worried to her. The way he looks at her, it's like he can't lose the girl he love. And, what the heck? His t-shirt is also basa.

So, sino sa kanila kay kuya ang nag help kay Callie?

Oh please. Don't tell me na si Love 'yun. I don't want another girls kiss him. Kahit bestfriend nya pa 'yun. Pinagdadamot ko na sya. Kahit matagal na silang mag bestfriend, wala paring karapatan si Callie na mahalikan ang boyfie ko. Kung hindi? Friendship over.

He's mine. Only mine.

Suddenly, I heared a few coughs from her. Pinaupo sya ni kuya sa floor at still nanghihina pa sya. Nakaramdaman ako ng inis sa loob loob ko.

Sinadya ba nya 'to just to seek some attention of kuya? Or, kay Markus. Dahil una pa lang, alam kong baliw na baliw na sya sa bestfriend nya. Kahit hindi nya sabihin, alam ko. So, shut up ka na lang, Callie.

He's already mine. At hinding hindi mo sya maaagaw sa akin.

And now, she succeed. He got the attention of my boyfriend. Umupo si Markus para magkalevel sila ni Callie at alalang alala ang mga mata nito. What the hell, girl. Callie's shaking like ewan. She's just exaggerating so, why the hell he cares?

I rolled my eyes when he touched her forehead. Nagulat pa ang mukha nito. "Cal, may lagnat ka!" He worriedly said.

Akma na sana nyang bubuhatin si Callie nang matapon ang tingin nito sa akin. I raised my eyeborw at him saying, don't-you-ever-touched-that-shit.

I smirked when I he stops what he's doing. He backs off at dali dali binuhat ni Keifer si Callie.

You're such a good actress,

..bitch!

Callie's Point of View

Nanginginig parin ang buong katawan ko nang isinakay nila ako sa sasakayan--hindi, sa tingin ko ambulansya ang sinakyan namin. Grabeng panghihina at lamig ang naramdaman ko. Sinubukan ko pang tignan ang paligid. Sobrang labo ng paningin ko... isa lang naman ang gusto kong makita. Sya lang.

"M-markus..." kailangan kita...

Halos hindi ko na maibuka ang bibig ko. "M-markus..." mahinang tawag ko sa kanya pero hindi sya sumagot.

Kung hindi man si Markus ang nakikita ko ngayon, sana man lang ay kasama ko sya dito sa ambulansya. Gusto ko nang umuwi sa bahay.

Gusto ko nang uuwi na kami ni Markus.

Ramdam ko pa ang tagaktak ng pawis ko at ang lamig ng paligid. Ano ba naman 'to. Kakaligo ko lang eh. Inaantok na ako pero pinipilit ko ang sarili kong magising. Gusto ko syang makita at mahawakan.

Ilang minuto lang ay may mga puting ilaw na akong nakikita at puting paligid. Nakahiga na pala ako sa kama. Dahil sa pagod ay hindi ko na napigilan ang sarili kong huwag matulog.

Keifer's Point of View

Ganun nalang ang kaba ko nang makita si Callie na bumagsak sa pool. Dali dali ko syang pinuntahan ngunit bago pa man ako makarating doon ay may nauna nang nagligtas sa kanya. Napahinto ako sa pagtakbo at galit na tinignan syang nililigtas si Callie.

I suddenly felt the fist on my arm.

Inihiga nya si Callie sa gilid ng pool and trying to survive her. He also gave Callie an air. But nothing happened. He was a damn useless.

Inis ko silang nilapitan at agad iwinakli si Markus papalayo kay Callie.

"Ano bang problema mo?!" Inis na tanong nya habang puno ng pag aalala ang mukha nya.

Tinapunan ko lang sya ng isang tingin na, 'wag-kang-makialam. On that moment, hindi parin sya lumayo at nag aalalang nakatingin lang kay Callie. Hanggang sa lapitan na kami ng maraming tao.

Nasa ambulansya na kami ngayon at nanghihina parin si Callie. Buti nalang hindi pinasama ni Katarina ang ugok na 'yun. Pakelamero ampucha.

"M-markus..." ganun nalang ang galit ko nang marinig ko ang boses nyang tinawag ang pangalan ng lalaking kinaiinisan ko.

"M-markus..." she called her again like she badly wants to see him.

I felt the fist on my arm again. I hate her calling him.

So stupid Callie, ako ang nandito, kaya ako ang piliin mo. Hindi ko papayagang makuha ka ng gagong 'yun Callie.

Magkamatayan man.