.Chapter 13

22 2 0
                                    

I fell asleep in his arms, it was embarrassing to even think that I kind off cuddle with Rayburn Alistair.

Sobrang harot ko na, yung kabog ng dibdib ko kapag nandyan s'ya nakakabaliw.

Although I think that's natural because I was never close to any man outside our family. 

Dahil noong panahon na baliw na baliw ako kay Aguostous, kahit kailan hindi kami nagsama sa iisang lugar na kaming dalawa lang.  Kaya first time kong yumakap sa lalaking hindi ko pamilya.

This thing between me and Rayburn is different.

He's very new to me but ridiculously, We're too familiar with each other. Hindi ko kailangan mag adjust para sakanya, it's like every piece of the puzzle are on the right places.

I woke up by 7 PM and he's already gone, nasa kwarto na rin ako at hindi sa Sofa.

Suddenly, I remembered our kiss, my face crumpled.

Sobrang epal n'ya, matapos akong halikan biglang magsasabi ng "Taste like chicken feet." Napaka epal ng taong 'yon!

Bago ako lumabas ng kwarto dumiretso muna ako sa banyo at naghilamos, I forgot to brush my teeth before taking a nap kaya nag toothbrush na ako.

I wasn't hungry because I ate a lot. Tapos alam ko may Pizza pa na natira kanina. Grabe, naubos naming dalawa yung mga manok! Rayburn is an eater too, sobrang cute nya kaya kapag kumakain. Laging puno ang bibig, tapos naka kunot ang noo na parang  pati pagkain, pinoproblema nya sa buhay.

"Oh." I muttered. Malinis sa living room ko, mukhang linigpit nya bago umalis. Sobrang asar ko nga din nung ayaw nyang bayaran ko sya sa binili nyang pagkain namin. Ang sabi ko transfer ko nalang sa account nya pero wala lang siyang pakialam, hindi ako pinakikinggan. 

He just said. "It's my treat." Hindi ko alam pero mukhang ang galanteng tao ni Rayburn. Nakaka loka.

Tahimik akong umupo sa couch ng may marinig akong kalansing sa kusina, napa kunot ang noo ko at tumayo para puntahan ang narinig.

Ang alam ko, ako lang ang tao sa condo pero pagpasok na pagpasok ko nakita ko syang nagaayos ng groceries sa cupboard.

"Rayburn!" I shrieked and he jump on his feet. Nabigla yata sa sigaw ko.

Nanlaki ang mata kong pinuntahan sya, "What are you doing?" napapantastikuhan kong tanong.

He stared at me with a passive face, inangat nya ang hawak nyang fresh milk  at nagsabing "Arranging your food."

"Wala akong stocks, hindi akin yan!"

"I know, I bought you some. Your cupboards and fridge were empty." He  said then proceeded to what he was doing.

Naiinis akong nagpapadyak. "Bakit ka nag grocery? at bakit ang dami?!" liningon ko yung mga paper bags na nasa lamesa na hindi pa nya naayos.

I heard him sighed but didn't answer me. "Rayburn!'' I shouted his name angrily because he wasn't even paying me attention.

He dropped the meat in his hands and closed the fridge's door.
Linapitan nya ako at hinatak papunta sakanya.

"Why are you being so worked up?" Ang lumanay ng tanong nya kaya lumambot na din ang mukha ko. I pouted.

"Because you bought something I didn't ask for."

"So? You needed this." He said.

Nakakainis 'to. "Then at least let me pay for this." I mutter.

He shrug his shoulder and answered  "No."

Tinampal ko paalis ang kamay nyang pumalupot sa bewang ko.

Mnemosyne's YouthTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon