Good Boys are Bad Boys || Hemmings {vervolg GGABG}

Twenty

Acacia POV

Vandaag is het dan eindelijk zover : we vertrekken naar New York.

Ik ga Ashton weer zien, en ik ga Luke weer zien.

"Give Ashton a big hug from us." Zegt mijn moeder glimlachend en geeft me een knuffel. "Now it will be so quiet at home."

"You say like it's a bad thing." Lacht mijn vader. "I'm just kidding, come here kiddo." Mijn vader geeft me ook een knuffel. "Be careful."

"Always." Glimlach ik en laat mijn vader weer los. Taylor staat een beetje verderop te wachten. "We need to go now. See you in a month!" Ik had het dus voor elkaar gekregen om een maand afwezig te zijn op school. Natuurlijk moet ik wel alles inhalen, maar ik denk niet dat er een probleem gaat zijn. "Bye mom, bye dad!" Ik geef ze beide nog een laatste kus op hun wang, waarna ik naar Taylor toeloop.

"Ready to see your boyfriend?" Lacht ze.

"Oh heck yeah!" Lach ik ook. We zitten beide opgewonden te praten, ondanks het onmenselijke vroege uur, terwijl we inchecken en door de paspoortcontrole lopen. We kijken wat rond in de winkeltjes en daarna gaan we door de douane.
"It's way too early." Klaagt Taylor terwijl ze van haar Starbucks beker drinkt. We hebben beide een grote koffie genomen, in een poging toch een beetje helder te zijn. Maar de vermoeidheid wordt steeds groter en groter.
"What we have to endure to see our boyfriends and brother." Mompel ik en ga weer rechtop zitten aangezien ik weer helemaal was weggezakt in het oncomfortabele zeteltje. Ik neem mijn telefoon en glimlach om Luke zijn sms'je.

Lukey the giant : Just a few hours until i can hold u <3 have a save flight, love you xxx

Acacia : Aahw thank you babe <3 love you tooooooo xxx

"C'mon, we can board!" Glimlacht Taylor en staat op. Ik sta ook op en neem mijn rugzak van de grond en hang die over mijn schouder. "I'm going to have a good sleep on that plane." Zucht ze en ik lach zacht waarna ik instemmend knik. We laten onze vliegtuigtickets zien aan de dame achter de balie, waarna we het vliegtuig op mogen. De jongens hebben voor ons Business - seats gereserveerd, iets waar ik enorm gelukkig mee ben. We hebben namelijk zowat een bed en een eigen televisie. Hoe goed kan het zijn?! Taylor haar bed is naast dat van mij en zodra ze zit, legt ze haar hoofd neem om te slapen. Ik grinnik zacht en haal de belangrijkste spullen uit mijn rugzak : mijn boek, tablet, iPod en hoofdtelefoon. Hopelijk kom ik hier de lange vlucht mee door. Daarna maak ik het me gemakkelijk in de zetel/bed, en wacht geduldig tot het vliegtuig opstijgt.

De vlucht gaat sneller voorbij dan ik had gedacht, en algauw wordt er aangekondigd dat we gaan landen. Ik wordt met de seconde nerveuzer, en dat ziet ook Taylor.

"Hey, Acacia, relax." Lacht ze. "It's just Luke."

"Yeah, but," Ik zucht even. "I don't know. It feels weird."

"It feels weird now, but the moment you're in his arms, it will feel perfect." Glimlacht Taylor bemoedigend. "Believe me."

"Okay." Lach ik zacht en ga weer goed in mijn stoel zitten. De landing verloopt soepel en ik zet meteen mijn telefoon op.

Lukey the giant : R u here?

Lukey the giant : babeee where are youuuu :-((((

Lukey the giant : i want to hug you :'--(

Acacia : whats up with the nose

Acacia : and i have to get my lugage and im there!!!! (((:

Lukey the giant : YAS MY BABY IS BACK

Ik grinnik zacht om zijn berichtjes en we lopen naar de bagageband toe. Ik heb wel een beetje slaap gehad op het vliegtuig, maar toch voel ik me nog wat lui. Hoewel de zenuwen al mijn gevoelens overtreffen. Luke is gewoon in hetzelfde gebouw als mij. Binnen enkele minuten, kan ik hem knuffelen. Die gedachten zijn genoeg om me in een sneltempo te laten lopen, waardoor Taylor me lachend volgt.

We hebben gelukkig snel onze bagage, en daarna lopen we voorbij de douane naar de hal waar ze je komen ophalen.

"Where are they?!" Vraag ik meteen in paniek.

"Relax." Lacht Taylor. "Michael texted me where they are. Just follow me." Ik volg Taylor op de voet, en mijn hart gaat als een gek tekeer.

Dan zie ik hem, de jongen waar ik zo van hou. Zijn blauwe ogen kijken in het rond, en dan vinden ze de mijne. Een brede glimlach komt op zijn gezicht waardoor zijn kuiltjes zichtbaar worden. Ik laat mijn koffer los en loop naar hem toe. Zijn armen omsluiten mijn lichaam en ik voel zijn adem over mijn wang strelen, waardoor al mijn twijfels van net weg drijven.

"I love you." Fluistert hij zacht in mijn oor. En ik kan niet anders dan het terug te zeggen.