Good Boys are Bad Boys || Hemmings {vervolg GGABG}

Nineteen

Luke POV

De volgende ochtend wordt ik wakker met een glimlach op mijn gezicht, maar dan begin ik te fronsen om het gat in mijn geheugen. Ik weet nog dat ik gisteren had besloten om nog eens goed te drinken, in een poging Acacia uit mijn hoofd te zetten aangezien ik haar zo mis. Ik zucht en draai mijn hoofd langzaam om daar, ja hoor, een naakt meisje te vinden. Ik schrik en schuifel van haar weg, maar het schuldgevoel schuifelt met me mee.

Heb ik dit nu godverdomme weer gedaan? Blijkbaar heb ik Acacia echt wel goed uit mijn hoofd gezet. Ik slik moeizaam en klim het bed uit. Ik kleed me gauw aan en werp nog een blik op het meisje. Haar blonde haar is verspreid over het witte hoofdkussen en haar bovenlichaam beweegt langzaam op en neer. Ze ligt op haar buik, en enkel haar rug is ontbloot. Haar hoofd ligt van me weggedraaid.

You're a fucking idiot, Luke.

Ik stap de hotelkamer uit en loop Ashton zowat letterlijk tegen het lijf. Hij werpt me een vuile blik en loopt verder. Blijkbaar weet hij wat er is gebeurd.

"Ash!" Roep ik en loop hem achterna.

"What?" Vraagt hij bot en draait zich ruw om.

"What ... What happened last night?" Vraag ik zacht, bang om het antwoord te horen.

"What do you think happened? You got fucking wasted again and took some girl to your room again. But this time something certainly happend." Ashton knarst zijn tanden en draait zich weer om.

"Wait!" Roep ik en loop hem weer achterna.

"Get the fuck out of my sight before I rip your throath out." Ashton zegt het langzaam, maar ik voel dat hij het meent. Ik slik en begin langzaam achteruit te wandelen, waarop Ashton weer vooruit wandelt.

Maar, de vorige keer heeft Acacia me toch ook vergeven? Waarom zou het dan deze keer anders zijn, toch? Ik hoef het haar helemaal niet te vertellen, ze hoeft het niet te weten. Ik bijt nerveus op de binnenkant van mijn wang en loop langzaam weer terug naar mijn hotelkamer. Normaal deel ik die altijd met Michael, maar die is nergens te bekennen, wat ik ook wel begrijp. Hij is vast bij één van de One Direction jongens gaan liggen.

"Hi there." Zegt het meisje glimlachend. "Last night was pretty amazing." Ze lacht en trekt de lakens om haar heen. "Maybe we should do it again sometime."

"Uhm, no." Ik slik en kijk haar aan. "It's better if you leave now. And please don't tell anyone about this." Smeek ik haar.

Het meisje rolt met haar ogen en begint haarzelf aan te kleden. Ik kijk weg, naar de grond.

"Why can't I tell anyone? It's not like you have a girlfriend, right?" Lacht ze en kijkt me aan. Ik kijk langzaam op en slik. "Oh my God. You do have a girlfriend." Zegt ze geschrokken. "You're such an asshole!"

"I know." Mompel ik. "Can you just like leave now."

"Gladly. Good luck with telling your girlfriend." Ze stormt de kamer uit en gooit de deur achter zich dicht. Ik laat me op de grond zakken en schud licht mijn hoofd. Ik kan me nu niet schuldig gaan voelen, dan wordt het helemaal weer zoals de vorige keer.

Ze hoeft het niet te weten. Ik kan gewoon doen alsof er niets is gebeurd. Ja, dat ga ik doen. Er is niets gebeurd, ik hoef niemand iets te vertellen, alles is gewoon in orde.

Ik adem enkele keren diep in en uit terwijl ik die woorden langzaam tegen mezelf herhaal. Daarna sta ik op en loop de hotelkamer uit, naar het ontbijtbuffet toe in het restaurant. Ik krijg van iedereen vuile blikken toegeworpen, maar ik negeer ze gewoon.

Ik doe gewoon alsof er niets is gebeurd.