CHAPTER SIX

773 48 5
                                    

NAGPATULOY na siya sa pagtakas, hindi na iniinda ang pananakit ng kanang paa.

She can't trust anyone. No one. Not even Billius himself. Kahit na pa ilang beses siya nitong iniligtas. There are a lot of things that he wants to keep from her. Kahit na pa sinabi nito na maaari niyang ikapahamak kapag nalaman niya nag buong katotohanan. Hindi pa rin siya sigurado kung hindi ba talaga ito isa sa mga kalaban.

Napasigaw siya nang malakas nang biglang may tumilapon na katawan sa kaniyang harapan. Natumba siya nang mapaatras nang ilang ulit. She stared wide-eyed at the bloody scene. Hindi nagtagal ay naging abo na kaagad ang duguang katawan. Nilingon niya ang pinagmulan niyon at nakita si Billius na siyang papalapit sa kinaroroonan niya.

Her blood ran cold.

He looks murderous as he slowly walked towards her. And his eyes, his eyes were gold...

Napaatras siya papalayo rito. Hindi na alintana na natatapakan na niya ang tumpok ng abo ng duguang katawan kanina. Napakadilim ng anyo nito habang papalapit sa kaniya.

"S-Stop!" sigaw niya ngunit tila hindi nito narinig iyon.

His head suddenly snapped on his left side. There she saw at least four humungous wolves running towards their spot. She heard Billius growl in so much anger and meet them halfway.

Ganoon na lamang ang takot na nadama niya nang walang hirap nitong sinalubong ng malakas na suntok ang nauunang lobo.

She stumbled away. Hindi na siya nagdalawang isip pa at tuluyan nang tumakbo palayo roon.

They are all monsters. She needs to get away.

Halos madapa-dapa siya habang tumatakbo papalayo sa lugar na iyon. Napatakip siya sa taingan nang biglang kumulog nang malakas. Mukhang uulan na naman. At nakikisabay pa ngayon ang masamang panahon.

Soon, she was getting soak by huge raindrops. She didn't care though. She needs to get as far away as possible from that place, away from those monsters that she doesn't even know that existed.

The road is getting wet from the rain, causing the ground to become slightly muddy and slippery. Hindi na niya alam kung saan siya napapadpad. But she is very unfamiliar with the place. She looked around. There are small houses built on every side of the road. The street turns to different directions leading to who knows where.

Nakakapagtaka. Nasaan na ba siya?  Bakit wala siyang nakikitang kahit sino sa lugar na iyon?

Namali siya nang tapak at hindi sinasadyang madulas. She fell on the road with a thud. Napasinghap siya sa sobrang sakit nang tumama ang kanang braso at madaganan iyon. She bit her lip as she tried to get up. Basang-basa na ang suot niyang damit ni Billius, putikan na rin siya at nagsisimula nang magdugo ang mahabang gasgas sa kanang braso niya.

Lalo siyang kinabahan. Kung talagang bampira ang mga umatake sa kaniya, siguradong maaamoy ng mga ito ang dugo niya.

Kahit hirap na hirap ay pinilit niyang makatayo sapo ang nagdurugong sugat. Hindi pa nakatulong na paika-ika na nga siyang naglalakad.

While Zenaia search for shelter, she noticed that most of the houses have their windows and doors tightly shut, and to think that's still early. She felt like she just entered a horror movie, walking on an empty road, surrounded by many haunted houses, completely alone and waiting to become victimized by heartless fugitives. A shiver run through her spine at the stupid thought that starts playing in her mind.

This also made her think about what she had seen earlier; vampires... giant wolves... what else are there?

She just hopes that nothing really scary will show up in front of her. Not that she believe in ghost or anything of the sort but looking in this town void of light and people, really frightens her.

Taming the Darkness (Series 3)Where stories live. Discover now