"EMMA"

Romeo

I slowly open my eyes.

Then close it again when I realize that my world is turning.

Hindi ako makagalaw.

It feels like I'm stuck in a sticky place.

I can't feel my arms, legs...my body.

I feel numb.

Then a wave of panic struck me when I remember what happened last night, last day, whatever, hindi ko alam kung anong araw na ba ngayon.

Freda stabbed me.

I'm deeply wounded.

Natatandaan ko pa kung paano ako napasigaw nang hilahin ko palabas ang punyal mula

sa pagkakabaon sa likuran ko.

It's so painful.

Ewan, it's been a very long long time that I didn't felt any physical pain.

I tried to move my arms and feet but nothing happen.

I open my eyes and found myself buried in a wax inside the bath tub.

Nagmistula akong isang maliit na pisi sa loob ng isang kandila.

What is happening?

I need to get out from here.

Nag-ipon ako nang lakas para makabangon.

When I did, the wax crackled like flakes.

Doon lang ako nakahinga nang maluwag.

Naghilom na ang sugat sa tiyan ko.

Pero nanghihina parin ako.

Naked, I slowly walk towards the full length mirror inside the bathroom.

I gasp loudly nang makita ang sarili sa salamin.

Halos buto't balat nalang ako.

Nalalagas na ang buhok ko.

I have dark circles underneath my eyes.

My cheeks are flat and saggy.

I look terrible.

Ngayon lang ako pumangit nang ganito.

Parang sa isang iglap, hindi ko na kilala ang babae sa salamin.

Umawang ang pinto at pumasok si inang dilim.

Tulad ko, nangayayat din sya.

Hindi ko alam kung bakit, baka sya ang magdamag na nag-alaga sakin habang wala pa akong malay.

"Ang pangit-pangit ko" sabi ko.

Hindi sya umimik.

She walks towards me and grabs my wrist.

"Ano ang nangyari? Bakit ka lumabas ng kwarto nang hindi nagpapa-alam sakin?!" galit na tanong nya.

Masakit ang pagkakahawak nya sa pulso ko at sigurado akong magmamarka ang mga daliri nya sa balat ko.