"EMMA"

The Kill

Dumiretso agad ako sa rest room pagkadating ko sa university. 

Hindi ko alam kung bakit nakakaramdam ako nang kaba ngayon. 

Siguro dahil sa katotohanang unang beses akong magpapanggap bilang isang college student. 

"Breath in, breath out. Huwag kang maging duwag Emma" sabi ko sa sarili kong repleksyon sa salamin. 

Mabuti nalang dahil mag-isa lang ako sa loob ng rest room. 

I am wearing a gray hooded long sleeves and jeans. Pinili kong suotin to para hindi mapansin ng ibang tao ang nag-iibang kulay ng 

braso ko. 

Pagkalabas nang rest room nakayukong hinanap ko ang classroom ko.  

ROOM A2-406 

Limang kalalakihan ang nakita kong nag-uusap sa loob ng classroom nang pumasok ako. 

Umupo ako sa pinakadulong upuan. 

Ayokong mapansin nila ako. 

Ayokong kausapin nila ako. 

I put on my headset and I listen to my favorite music. 

Hindi pa nga ako nakakaabot sa chorus ng kanta nang lumapit sakin ang isang lalaki. 

"Hi" sabi agad nya. 

Nilingon ko sya at maiging pinagmasdan. 

I smiled at him. 

"You new here?" tanong nya. 

Hindi na masama ang hitsura ng lalaking 'to. 

Medyo payat, nasa 5'6 ang height at moreno. 

He is a typical player 

"Yes" sagot ko. 

"I know right, kasi ikaw lang ang tanging maganda na nakita ko sa subject na 'to" 

MAMBOBOLA..... 

"He-he, really? Well, thanks" sagot ko nalang kahit halata masyado ang boladas ng lalaking to. 

"By the way I'm Albert. You?" 

"Emma" sabi ko at nakipag-shake hands sa kanya. 

I can feel his warm blood pulsating in his veins. 

Nakagat ko ang ibabang-labi. 

"So, taga san ka?" tanong ulit nya. 

"Malapit lang dito. Ikaw?" 

"Malapit lang din dito" sabi nya. 

Tumango-tango lang ako. 

He is a player. 

I know a lot about boys like him. 

Alam kong marami na syang mga babaeng napaiyak. 

I don't exactly know but I can sense it. 

I guess, it's one of my gifts.