"EMMA"

The Talk

"What now?" tanong ni Rico sakin nang ihinto nya ang sasakyan sa gilid nang kalsada.

Nasa isang liblib na lugar kami.

Maraming kakahoyan at rough roads ang kalsada.

I sigh.

Hindi parin nagbabago ang barrio managsala.

Ganito rin ang hitsura nang lugar na ito halos isang daang taon na ang dumaan.

I close my eyes tightly.

Ayokong maalala ngayon ang mga nangyari noon.

I don't want to be distracted.

"Obviously, we can't pass through that river with this car" sabi ko kay Rico at itinuro ang sapa di kalayuan samin.

Sa tingin ko ay hanggang tuhod ang tubig nito.

Our car will not survive it.

"Really? I think we can make it pass through that river" nakangiting sabi ni Rico at pinaandar ulit ang sasakyan patungo sa sapa.

Nakalimutan ko ang kapangyarihan nya, ang hiram na kapangyarihan nya.

"Okay, I'll help you" sabi ko sa kanya.

Inihinto ni Rico ang sasakyan at nagpalinga-linga ako sa paligid.

Walang ibang sasakyan o tao ang nasa paligid.

Kailangan naming itawid ang sasakyan sa sapa.

"Ready?" tanong ko kay Rico.

"I guess so..." sagot nya.

Huminga muna sya nang malalim.

Then his eyebrows crease with concentration.

I inhale deeply and close my eyes.

Inilagay ko ang dalawang kamay sa dashboard.

After 5 seconds, I heard the car creaks.

"Kaya nyo yan guys" Cristine whispers from the back seat.

"SSShhh" I scolded her.

My hands are trembling as I concentrated harder.

I heard Rico groans beside me.

Then our car is no longer on land.

A smile curves on my lips as I realize we are floating in the air 3 meters away from the land.

Cristine whistles in excitement as we make the car floats across the river.

The car creaks again as we land it smoothly on the other side of the river.

I open my eyes and saw Rico catching his breath beside me.

Puno nang pawis ang mukha nito.

"Mukha ka lang galing sa gym" sabi ko sa kanya.

Pinahid nya ang pawis sa kanyang noo.

"You didn't even have a single sweat" sabi nya sakin.