Love is a Fallacy.

Chapter Eighteen - Outreach Program

Titus' POV

Apat na araw din kaming nag-practice ni Aerith para sa araw na ito. Pero dun sa apat na araw na yun, wala pa ding pinagbago. Hindi pa din kami masyadong nagpapansinan, or should I say hindi pa din niya ako masyadong pinapansin. I don't really understand why one second we're okay and then the next second we're not. Now we're just talking with each other kung related man sa performance namin yung pag-uusapan. I just don't know how she could manage that awkwardness all over us. Kasi ako, I just can't stand it. 

Sabi ni Dean e dapat daw formal para presentable tignan, so now I'm wearing a black-white checkered polo and a gray V-neck shirt on the inside. The moment I arrived here in the venue, e puro papuri na lang natatanggap ko. That I look really charming today. Sometimes I just want to see my face with my own eyes. But I know I just can't, pwera na lang kung gagamit ako ng mirror.

Tinignan ko yung wristwatch ko, and it's already 8:53am. Seven minutes na lang yung natitira e mag-iistart na yung programme pero wala pa si Aerith. Naka-settle na lahat ng manunuod. Porke mauuna akong magperform. Magpapa-late siya.

Paulit-ulit ko lang tinitignan yung relo ko. Halos every 10 seconds. And finally dumating na siya, four minutes na lang before time nung dumating siya.

She was wearing a white and yellow dress na dumadagdag pa sa parang nagliliwanag na aura niya pagdating niya. Nakatayo lang ako at nakatitig sa kanya. Napatingin siya sa akin for like 3 seconds at para na akong sinemento sa pagkakatayo ko. Simple lang yung ayos niya pero napaka-complicated ng nagiging epekto niya sa akin.

Tumingin ako sa paligid ko. And almost everyone was just staring at her. Na parang na-glue na yung paningin nila sa kanya. The moment she stepped down that car. Ibinalik ko ang paningin ko sa kanya. Dun ko lang nakita na may kasama pala siya... si Eros.

I was just so blinded by her beauty that I didn't have time to notice.

Both of them were just staring at me. And I was just staring at them both for seconds. I was thinking of smiling at her or greeting her with a good morning. But I just can't, bawat pagyapak niya papalapit sa akin ay siya namang pag-urong ng dila ko. And to think we're not okay, kaya naman baka hindi rin siya sumagot kung nagkataon.

Nagsimula ng magsalita yung mga Emcee. Que na mag-iistart na ang program, na parang nagsasabing, tama na yang titigan niyong walang patutunguhan.

But I just can't stop staring at her.

Aerith's POV

"Uy. Dalian mo. 7 minutes na lang magsisimula na yung program." nag-aalala kong sabi kay Eros. Nung nalaman niya kasing may lakad ako ngayon, gusto niya siya na yung maghahatid.

"Ano ka ba Aerith. Chill ka lang diyan..." at nginitian niya ako "...Eto na nga oh. Nagmamadali na po." at bumilis na yung pagpapatakbo niya ng kotse niya. Buti na lang talaga at may pakikisama ang tadhana, wala kasing traffic ngayon.

Since that day with Eros, naging komportable na talaga akong kasama siya. Yun bang parang na-extend na yung araw na yun. Kaya lang, ilang araw na lang yung natitira e aalis na siya. At gusto ng mokong na ito e halos araw-araw niya akong makasama. Kaya naman, nagvolunteer na din na maging driver ko for today at passenger naman ako. Hindi naman ako makatanggi, dahil nga may deal kami.