I am Your Lady Butler [Revised 1-25]

[45] - A c c i d e n t

Yarumi's POV

Tik. Tok. Tik. Tok.

"5,4,3,2,1. Bang!" agad kong narinig ang tunog nang nagbukas na pinto. Someone's here, and guess who?--

"Sorry I'm late. Hmm" nakatalikod padin ang swivel chair ko na hanggang ngayon ay hindi ko pa din inihaharap. Demonyo kasi yung haharapin ko.

"Hey---" bago pa lumabas ang esophagus nang demonyitang si Trixy iniharap ko na ang silya ko.

"Mukha kang kwago, anong kailangan mo?" tanong ko sa kanya habang kusang kumukurba ang mga ngiti ko sa labi.

"You-yo-u--"

"Ay ganun? Naputulan ka na ng dila? Tsk. Sabi ko naman sayo wag ka kasing masyadong sinungaling"

Kitang-kita ko ang pagkainis sa mukha niya, "Aba't kasing kapal mo na ang dictionary ko ngayon?"

Singhal niya sakin. Pwe. "Talaga? Kaw nga e, kasing kapal ka na ng dugo ko sa napkin. Tsk"

Umasim bigla ang mukha niya, mas bagay sa kanya. "Tandaan mo hindi mo na makukuha ang lahat sakin"

Tinaasan ko siya ng kilay. "Kailan ko ba sinabing kukunin ko? Para ka kasing aso na nanganak ng tuta, basta-basta na lang ng iiwan"

Nakarinig ako ng yabag ng mga paa, syempre Anghel si Trixy kaya alam niyo na. "Trixy alam mo, try mo magbukas ng facebook. Patamang-patama sayo yung katagang-- ang mga taong nagbabait-baitan napupunta sa langit-langitan. Pero may langit pa ba maski sa bahay mo?"

Unti-unti nang tumulo ang feeling masaganang luha niya, naka contact lense pa ang bruha. Mabulag ka din sana.

Sinimulan ko siyang lapitan at inakbayan "When the lies itself reveals the truth, you're out"

Ang alam ko na lang na sunod nangyari may humila sa braso ko palayo sa santa-santitang ito. Agad tumakbo ang demonyita na santa-santita. Sige lahat ng pwedeng ipula, gagawin ko na. And guess who's the night in shining armor?

"How are you?" tanong ko sa kanya.

Hinawakan niya ng sobrang higpit ang mga braso ko "Tumigil ka na. Revenge is only for weak people"

Tumawa na lang ako ng napaka lakas. "I'm not here for revenge. I'm here because I want you to answer my question personally"

Tinapangan ko ang mga mata ko. Hindi ko kayang sabihin kung ano ang mga tanong na iyon, sa ngayon. Pero, gusto kong ang mga aksyon muna nila ang sumagot sa lahat. Nasasaktan pa din ako kapag tumitingin sa mga mata niya, nagagalit ako.

"W-what are you talking about?" sabi niya habang naguguluhan.

Pinikit ko ang mga mata ko sandali at nakita kong bagsak na sa sahig si Dray. It's Rain.

"The day you let go of her hand, everything is over"

Pilit umu-ulit sa utak ko, wag akong iiyak ng dahil sa galit. Sa mga tanong na hindi masagot. Gusto ko maging masaya, gusto kong maging opisyal na kami ni Rain pero mas lalong gugulo. Lalo na't nagtagpo-tagpo na naman kami.

Hinawakan ko ang kamay ni Rain. "Get out Dray, find your devil. I'll never give a piece of shit to the both of you"

Nang makalabas siya, para akong nanghina at niyakap ako ni Rain. "Nasagot na ba ang mga tanong mo?"

"Malapit na.."

Dray's POV