I am Your Lady Butler [Revised 1-25]

[22] - I'll w a i t

Yarumi's

"Don't you think it's unfair?" napatigil ako sa paghigop nung milk tea na iniinom ko.

"Ang alin?" tinignnan ko siya at bahagyang ginulo ni Rain ang buhok ko. Oo, magkasama padin kami ng lalaking 'to. Afer nung basketball churvaness niya nag alisan ang mga tao pero sabi niya sakin kung pwede daw bang dito na muna kaming dalawa. Wala naman akong gagawin kaya pumayag na lang muna ako.

"It's unfair that I can't have that person and the pain inside my heart, it's killing me." napaisip ako ng magadang iadvice sa kanya. Kung ako kaya ang nasa sitwasyon niya? Bago pa man ako magsalita nunahan na niya ako.

"All this time, wala akong ginawa kundi mahalin siya. All I can do is just to stare at her back." 

"Did you approached her already? Baka nag ddrama ka dyan tapos wala ka naman ginagawa para mapansin niya." I look at his eyes, nagsisimula ng mamuo ang mga luha mula rito. Ang swerte naman ng babaeng yung kung iisipin.

"I did, but she never considered me as man. If you know what I mean." Nabigla naman ako sa sinabi niya.

"K-kung ganun. . iniisip niya na bakla ka?" omo. Napatakip naman ako sa bibig ko sa sinabi ko. Kung titingnan hindi naman bakla si Rain. Ang maskulado nga ng katawan niya. Muli ko siyang tiningnan at tumambad sa harap ko ang mukh niyang nakangiwi. Mali ba yung pagka interpret ko sa sinabi niya?

"No, what I mean she never considered me to be a better man for her. A man who will love her."

"Aaah, ganun pala yun. Sorry, slow ko kasi masyado." tumayo ako at nilagay ang dalawang kamay ko sa waist ko.

Hinarap ko siya with my proud gesture. "Asawa nga naagaw, pano pa kaya kung hindi pa kasal?"

Tumayo din siya at napatawa sa sinabi ko. Totoo naman diba simula ng nauso yang kabitan at palitan ng asawa sa telebisyon maging sa totoong buhay madaming asawahan na din ang nagkakapalit palit. 

"So, pwede pa pala kitang agawin sa kanya?" 

Nawala bigla ang mga ngiti sa labi ko at napatingin ako sa kanya. "M-may s-sinabi k-a ba? H-hindi ko k-kasi n-narinig."

Tiningnan ko ba siya habang tinaas ang dalawa kong kilay as a sign na na confuse ako. Mahina din kasi yung boses niya kaya di ko marinig ng ayos.

"Wala. Sabi ko thank you for today." napahinga naman ako ng sobrang lalim. Akala ko kung ano na.

"Akala ko kung ano na--"

Hindi ko na natuloy ang sasabihin ko basta ang alam ko na lang yakap yakap ako ng taong ito. Hindi ako makagalaw para akong na freeze. Bakit? Bakit ba siya ganto?