I am Your Lady Butler [Revised 1-25]

[23] - H o w

A/N: Ang chapter na ito ay flashback, kung paano ba naging butler si Yarumi. Sa mga dati kong readers ang mababasa niyo dito ay yung pinaka chapter 1 ng story ko dati noong hindi pa ito revised edition. Hindi porke't ni-revised ko pinaltan ko na din ang storyline, nagkakamali po kayo. The thought of the story is still the same, may nadagdag lang po. Sa mga magtatanong why ko daw nirevise kasi ito yung sa tingin kong better way kung paano ko maipaparating yung story. with proper deliveration and punctuation marks. Still, I do have some errors so don't mind it. 

Yarumi's

Nakaupo ako ngayon sa upuan sa isang park habang kinakain-- este nilalamon ang isang cotoon candy. Gutom na ako, di pa nag umagahan tapos ang tanghalian cotton candy. Kasalanan ko bang naubos ko na agad yung perang nakuha sa pag sideline bilang librarian. Napabuntong hininga na lang ako.

Tiningnan ko ang mga batang naglalaro, parang wala silang problema. Nakakainggit. Tinitingnan ko ang bawat dumadaan at isang lalaki ang nakapukaw ng atensyon ko. Matangkad, matangos ang ilong, puro ang kutis. 

Parang tumigil ang oras, tumigil lahat ng tao sa paligid at pakiramdam ko kami lang ang gumagalaw. Saglit siyang napatingin sa gawi ko at mas lalo kong nasilayan ang gwapo niyang mukha. Ang mga mata niya ay malalamig ngunit nakaka akit.

Wala sa panahon nabitawan ko ang cotton candy ko at napasabi ng "I'm inlove."

Bumalik ako sa realidad at nakita ko siyang papalayo na. Tss, baka di na ulit kami magkita. Pagtingin ko sa katabi ko, isang matandang babae. "Hija, mukhang titig na titig ka sa binatang iyon kanina ha."

Nagulat ako sa sinabi ni Lola. "Ahh. . ano po kasi." 

"Gio Dray Min ang pangalan ng binatang iyon." Gio Dray Min? Pati pangalan napakasarap pakinggan sa tainga.

"Ganun po ba? Teka, paano niyo po pala nalaman?" ngumiti sakin si Lola bago sagutin ang tanong ko.

"Minsan na niya kasi akong tinulungan nung nadisgrasya yung mga paninda ko. Paano ba hija, mauna na ako."

Napangiti ako, mabait din pala siya? Sa sobrang pagkasaya ko dahil sa lalaking iyon nakalimutan ko ang gutom ko at bumalik na lang sa Misaki University. Kita ko na naman ang feeling bigben clock ng school namin, saktong 1:00pm.

Tuloy tuloy lang ako at pumasok sa klase ko. Nakikinig lang ako sa teacher ko. Kasalukuyan Bachelor of arts in English ang kinukuha or BA English. Ayaw ko kunin ang business administration kahit sinabi nila nun na ako ang magiging tagapagmana ng Kangsan Group.

Yung mga tao dito sa University hindi nila alam na ako ang nag-iisang apo na lang ng Chairman ng Kangsan Group. Paano ba naman yung dugong kong Kuya lumayas na din. Oo tama, naglayas na din ako. Hindi ko naman sila gaano ka hate kaya gamit ko padin ang apelyido ng mga Kang. Wala din naman ideya yung mga estudyante dito dahil ang Kangsan Group ay never kaming isinapubliko ng Kuya ko pamula noong bata kami. Kaya para sa akin advantage na din yun.

"Our positive word for the day is 'enjoy'." napakuaw naman nung prof namin ang atensyon ko.