Far Better Than

Chapter 34

Chase POV

I didn’t expect this to happen. Why so suddenly? First, she asked for a leave and now she’s handling me her resignation letter. Her reasons? I don’t know pero one thing is for sure yari ako kay Jace oras na malaman niya na magreresign si Zea. Pinababantayan pa naman niya sa akin.

“Why so suddenly Miss Rinchi? Is there any problem while you’re working here?”

She shook her head. “None sir but I have to leave my job”

I opened her resignation letter although I am confused but I have a feeling that it’s urgent. My eyes widened because of every word written on the letter.

“Is this for real, Miss Rinchi?” I aked her ---still cannot believed.

“Yes sir” then I saw her blushed.

Tsk.tsk. Jace would gonna kill me if I am not gonna tell him about it. But for now I’m going to approve her resignation. And I am right this is urgent.

“Okay, Miss Rinchi. I accept your resignation”

“Thank you for considering sir”

“I understand your reason so your resignation will take effect now.”

“Thanks again sir. It’s nice working here. I’m going now” then we shook hands.

Zea POV

“Wait. Hindi ako makahinga. Inhale. Exhale. Inhale. Exhale.” Narinig ko na sabi ni Trish habang nagpapaypay gamit ang kamay niya.

“Seryoso ka ba Zea?” nag-aalalang tanong ni Michelle. Alam kong nabigla sila.

“Wag kayong mag-alala . Napag-isipan ko na ito saka ayos lang talaga ito sa akin” sabi ko habang nagliligpit ng gamit ko. Naayos ko na yung iba ko pang gamit at nagtitiklop na lang ako ng damit dahil uuwi na ako sa amin. Meaning aalis na talaga ako ng apartment.

“Ma-mimiss kita” si Lyka na nangingilid na ang luha.

“Sobrang ma-mimiss ko din kayo. Wag kayong mag-alala dadalawin ko kayo dito”

“Zea, hindi pa rin ako makapaniwala” sabi naman ni Bea na tinutulungan ako sa pagtitiklop ng damit.

“Parang na nanaginip lang ako. Masyadong mabilis eh” –Trish

Natawa na lang ako sa sinabi nila. Alam kong nag-aalala sila sa akin pero buo na ang desisyon ko dahil tingin ko wala namang masama sa gagawin ko.

Kinabukasan….

Maaga akong nagising pero gising nadin pala ang mga kaibigan ko. Nagpaalam na kami sa isa’t isa. Sinabihan ko rin sila n asana ay dumalaw sila sa amin.

Sinalubong ako nila mama at papa sa terminal ng bus at ngayon ay nasa bahay na kami. Pinagpahinga muna nila ako sa kwarto dahil maaga pa naman.

Napabuntong-hininga na lang ako habang naka-upo sa kama ko. Alam kong magiging busy na ako simula sa araw na ito.

Ngayon kami magkikita. Ngayon kami mag-uusap. Napangiti ako sa pag-alala ko sa kanya. Kung ano man ang mangyayari alm kong magiging ayos lang ito.

5 days later….

Nandito kami ngayon sa isang shop para mamili ng damit. Dito pa talaga niya ako dinala, sikat kasi ang shop na ito dahil magaganda talaga ang mga damit. Nakapag-usap na rin kami ng maayos kaya kami nandidito.

“How about that dress?” he asked me while pointing to a beautiful white dress.

“I think that suits you” he smiled at me and I also smiled at him.

“If you say so. I’m going to try it” he wait for me at the couch while I’m trying my dress with the help of the attendant.

Jace POV

“ Wait lang po sir” paalam sa akin ng attendant ng shop. Si Jessie kasi ako pa ang inutusan na kunin ang damit niya sa shop na ito. Iyon kasi yun gown na isusuot niya sa kasal ng pinsan ng bestfriend niya. Sumama sa akin ditto si Chase dahil after naming makuha yung gown ay didiretso kami sa bahay naming. I-ninvite kasi siya ni mom na sa amin na magdinner.

Nakaupo kami sa isa sa mga couch while we are waiting for the attendant.

“I’m right. It really suits you” I heard from the man who’s standing a few meters away from us. I saw him talking to…..

Are my eyes tricking me? It’s her.

“Zea”

My eyes widened not just because she’s here but because of the dress that she’s wearing.  A wedding dress.