My Greatest Downfall (Published under Summit Media)

MGD 10 - Talking About Sacrifices

Longest chapter so far. Damang dama ko 'to. Pramis! Hehehehe 

Add n'yo ko sa facebook mga repapips! Bago lang yung account ko na 'yan! Usap tayo! :) 

www.facebook.com/gierome.wattpad 

Okay, ang gwapo ko talaga. Hahaha 

*****

MGD 10 — Talking About Sacrifices

I hurriedly went to Liam.  God knows how I miss this man . Nakita ko s'ya kaagad sa tapat ng bahay namin. Nasa ilalim s'ya ng lilim ng puno at nasilayan ko na naman ang ngiti n'ya na nagpatumbling sa puso ko, noong malapit na ako sa kan'ya ay tumayo na s'ya para salubungin ako.

"I've missed you so much princess.." I blushed the way he said that. Inaamin ko na talagang nawawala ang pagkamaldita ko pagdating sa kan'ya. I really don't know, ito lang siguro ang epekto n'ya sa sistema ko.

Umakap ako pabalik sa kan'ya, "O-ohmyghad! I can't breathe.." sita ko sa kan'ya. Niluwagan naman n'ya ang pagkakayakap sa akin at pilyong ngumiti.

"Namiss lang talaga kita." ewan ko ba, pero masayang makarinig ng gan'yang mga salita. Feeling ko ay secured na secured ako sa kan'ya.

I am either the antagonist or the protagonist on my own story. Ako na nga ang bida ay kumokontrabida pa ako. Ang unique ko diba?

"Ang init!" sita ko. Grabe, "Talagang naghintay ka dito sa akin ng 1 oras?" di ko makapaniwalang tanong ko sa kan'ya.

"Di naman. Kalalabas ko lang din ng bahay.." tinuro n'ya yung bahay nila. Napa-oo na lang ako, magkapitbahay nga pala kami. Ang shunga ko talaga.

Napadesisyunan namin ni Liam na pumasok muna sa bahay. Habang papasok ay tila nag-space out na naman ang isip ko. Tila, tumalon sa kabilang dimension at naggawa ng sariling mundo.

Kanina, pinilit kong makaiwas sa tanong n'ya. Anong isasagot ko?

"Am I too late? Can't you forgive me?" hindi ko alam ang isasagot, tatlong taon na ang lumipas pero hindi ko pa rin alam ang isasagot ko.

Matagal ko ng pinaghandaan ang isasagot ko. Matagal ko ng hinanda ang sarili ko para sa tanong na 'yan.

Sasabihin ng iba na 'sige patawarin mo na'. Para sa kanila madali, hindi naman sila ang nasa sitwasyon ko.

Family versus the man you loved. Sobrang unrequited, hindi mo alam kung sino ang dapat mong piliin.

Kung sana talaga ay sinabi n'ya sa akin ang lahat.. kung sinabi n'ya sa akin na may kinalaman s'ya sa death ng mom ko.. ay mas madali ko s'yang mapapatawad. Pero hindi eh, he lied and he failed my trust.

Tatlong taon, pero nandito pa din ang sakit. Yung mata n'ya ba nag-uudyok sa utak ko na patawarin na s'ya, yung malamig n'yang boses, yung sincerity sa pagkatao n'ya. Lahat 'yon ay ramdam ko.

Pinilit kong makabalik sa katinuan, "Hindi ka naman deserving sa pagpapatawad ko." lumayo ako sa kan'ya at sinagot ang tawag ni Liam. Hindi na ako nakatingin muli sa mata n'ya dahil natatakot ako na malunod ako sa titig n'ya at bawiin ko ang mga sinabi ko.