DANGER *Düzenleniyor*

Danger - Bölüm 47 | Kısım 2

Yazdığım bölümlere şarkı eklemem ama bu bölümü yazarken ilham perilerimi çok mutlu eden Imagine Dragons - Demons isimli parça ile okuyabilirsiniz. Gerçekten bölümle çok uyumlu oldu. Neyse iyi okumalar.

_____________

Birisinden ölesiye nefret edersiniz ve onu her görüşünüzde size çektirdiği acılar gözünüzün önüne gelir. Sizin canınız ne kadar yandıysa onunda canını aynı derecede yakmak istersiniz. Bazıları buna intikam duygusu diyebilir ama benim açımdan bu geçici bir nefretti sadece. Eğer intikam duygusu içimde hala tohumlarını yeşertiyor olsaydı şu an Zayn'in suratına bir tokat attıktan sonra onu orada bırakarak hemen terk edebilirdim ya da bunu çok uzun zaman öncede yapabilirdim. Fakat onun aksine ben duygusal açıdan beni çökerten adama aşık olmuş ve az önce planladığımın tam aksine onu sevdiğimi söylemiştim. 

Sinirin etkisi yüzünden vücudum titrerken nefessiz bir şekilde Zayn'in şaşkın suratını izliyordum. Odadaki sessizlik beni daha fazla geriyordu ve ben tekrar kapana kısılmış gibi hissediyordum. Halbuki bu iki kelimeyi söylediğim zaman rahatlayacağımı düşünmüştüm ama bedenim ve duygularım tam tersini gösteriyordu. Zayn'in bir şey söylememesi de beni geriyordu. 

"Herhangi bir şey söylemeyeceksen ben gidiyorum." dedim bir nefes vererek. Gecem planladığım gibi gitmiyordu. Zayn hala ifadesiz bir şekilde karşımda dikiliyordu ve ben tükenmiş gibi hissediyordum. Zaten Michael yüzünden duygusal açıdan bitmiştim ve Zayn'in bana karşı tutumuda enerjimi faydasız bir şekilde tüketiyordu. 

Pekala Zayn'den böyle sessiz kalmasını beklediğim söylenemezdi. Daha farklı davranmasını bekliyordum ama o sanki bedenine şok verilmiş gibi karşımda dikilmeye devam ediyordu. "Zayn sen-" Cümlemi yarıda kesen onun aniden benimkilere kapanan dudakları olmuştu. Ne olduğunu anlamadan kendimi onun sıkı tutuşunda bulmuştum. Sert ve tutkulu öpüşü yüzünden nefesim kesilirken karnımda ki kelebekler kozalarından adeta patlayarak çıkıyorlarmış gibi hissediyordum. "Bir daha tekrar et." Zayn dudaklarımdan güçlükle ayrılarak nefes nefese geri çekildiğinde uğultulu kulaklarımın işittiği ilk şeyler bu kelimeler olmuştu. "Bir daha tekrar et Wendy. Hayal görmediğimden emin olmak istiyorum." Beynime yeterli oksijeni aldıktan sonra kalp atışımı düzene sokmak ve cesaret bulmak için derin bir nefes aldım. "Çünkü seni seviyorum." 

Dudaklarıma bakan gözlerini ayırmadan sırıttığında bir kez daha, bu defa daha yavaş ve nazik bir şekilde beni öperken ona karşılık verdim. Belki de ilk kez onu öperken gülümsemiştim. Ve bu yüzden beni vücuduna doğru çekmiş, aramızdaki mesafeleri sıfıra düşürmüştü. Dudaklarını yanağıma doğru yönlendirdiği sırada destek almak için kollarımı omuzlarına sarmıştım çünkü bacaklarım titriyordu. "Seni istiyorum Wendy." Belimden aşağı yukarı hareket eden eli dokunduğu yeri uyuştururken neden bahsettiğini anlamam için dudakları boynumdan, köprücük kemiklerime doğru hareket ediyordu. 

Bir anda geri çekilip tam gözlerimin içine bakarak "Eğer...sende?" diye sordu nazik bir tonda. "İstemezsen anlarım. Ve senin için bekleyebilirim Wendy. Günlerce veya aylarca farketmez. Senin için beklerim." dedi dingin ses tonu ile. Yavaşça elimi yanağına koyduğumda tenimizin birleştiği yerler alevlenmeye başlamıştı. "Tek istediğim beni bırakmaman." Gözlerimi kaparayarak alnımı ona yasladığımda beni daha sıkı sarmıştı. Kokusunu içime çekerken titreyen ve üşüyen vücudum rahatlamış ve düşüncelerimin daha sağlıklı bir hal almasıyla beraber daha iyi hissediyordum. "Benim olanı, bana ait olanı asla bırakmam Wendy. Asla. Ne olursa olsun, her ne kadar sinir olsam da sen benim ilacımsın. Sen olmadan, senin kalbin olmadan benim kalbimin atmasının bir nedeni olmazdı. Kalbimin içine hapsettiğim mahzenimde sen bana hayat veriyorsun." Nefesi yüzümü gıdıklarken bakışlarım onun kahve gözlerindeydi. Saatlerce izleyebileceğim derin bakışları beni kendimden geçirecek derecede bana yakınken tek düşündüğüm onun kolları arasında güvende ve mutlu olduğumdu. "Beni hayata bağlayan şeyden asla vazgeçmem." dedikten sonra dudaklarıma eğilerek beni öpmeye başladığı zaman yatışmış bedenimdeki her hücreyi tekrar harekete geçirdi.