BESTFRIENDS FOREVER (Completed)

Chapter 12.7 : Flores de Mayo

CHAPTER 12.7

.

=Kit's POV=

.

Nakakainis 'tong manok na toh. Ako na nga nasa tabi nya tapos may pakaway-kaway pa sya dun sa lalaking mga braces ang ngipin. Di hamak naman na mas gwapo ako dun. >,<

.

Nagstart na ang paglalakad namin. Hayst! Kelangan ba talagang maglakad? La bang pwedeng sakyan. Tsk!

.

"Hoy manok, hanggang saan ba tayo lalakad?" bulong ko sa kanya habang sya ay busyng-busy sa pagkaway at pagngiti sa mga taong nadaraanan namin. Anu toh beauty pageant?

.

"Syempre lilibutin natin ang buong bayan," nakangiting sabi nya paglingon nya sakin tapos tumingin ulet sya sa mga tao sa tabi ng kalsada na mga nanunuod samin.

.

"Hah? Are you sure of that?"

.

"De joke lang naman. Highway lang tayo. Hahaha. Takot mo nuh?" ngumiti sya sakin ng pang-asar bago nagsalita ulet, "Bakit ba kasi pumayag kang mag-escort?"

.

Tinatanong pa ba yan? Tsk! Kung alam mo lang... Teka? Anu ba 'tong mga kabadingan ang mga pumapasok sa isip ko. Walanjo!

.

"Hoy Kit! Ngumiti ka naman dyan. Buti nga di na kita tinatawag na Baku weh kaya smile ka na dyan!" napalingon ulet sya sakin at dahil naka-cling ang braso nya sakin siniko nya ako. "Huy, ngingiti na yan! Ayieeh!"

.

Ang kulit lang nya pero ewan ko ba, napangiti na lang ako bigla... yung ngiting hindi pilit. Parang ganito. ^______~

.

"Ang pogi naman pala ni Baku pag nakasmile ei! Ayieeh!" sabi nya pagkapisil nya ng magkabilang pisngi ko. Huminto na kasi kami sa paglalakad. May dumaan kasing sasakyan kaya naantala ang prusisyon namin.

.

Di ko alam pero parang lumakas ang kabog ng dibdib ko sa sinabi nyang 'pogi' daw ako. Di naman siguro kabaklaan toh pero bakit ganun, di na ako nakapagsalita nung ngumiti din sya sakin. Sana nga ganito na lang kami palagi, yung hindi nagtatalo.

.

"Huy! Kit! Lalakad na ulet tayo."

.

"Hah?" bigla akong natauhan ng bigla nya kong hinila. Natulala pala ako at di ko namalayang naglalakad na pala ulit.

.

Kakapagod palang maglakad ng maglakad pero di ko namalayan na nakabalik na pala kaming muli sa simbahan.

.

Sige na, aamin na ko. Di ko namalayan dahil sa manok na ito. Tingin kasi ako ng tingin sa kanya ng palihim. Oo na, kabadingan nga siguro pero sa tingin ko... I'm in love with HER!

.

"Maya po kayo umuwi. Mag-aalay pa po tayo sa mahal na patron ***" sabi nung organizer.

.

Ganun nga ang nangyari, nag-alay kami. Ewan ko kung para san. Basta lumakad kami sa altar habang dala-dala yung pinamigay na roses samin nung organizer.

.

Pagkatapos nun, pabalik na sana kami ng mansyon...

.