Chapter E

3.2K 56 0
                                    

Chapter 5: happiness

Alliyah POV

HINDI AKO MAKAPANIWALA. So lahat ng yun kalokohan lang? Oo, nasampal ko si Fritch pero hindi pa rin sya nakabawas ng sakit at galit. Naiinis na naman ako sa sarili ko dahil naloko na naman ako. Putek.

Una, nagpakatanga ako. Dahil akala ako, moved on na ako. Na hindi na ako apektado. Pangalawa, nagpakatanga na naman ako. Nangibabaw ang selos at galit kaya hindi ko na figure out ang mga bagay. Huli, nagpakatanga na naman ako. Kasi.. tanga ako? Basta ganun.

Para akong zombie na naglalakad palabas ng SEU--I mean.. Magandang zombie. Isang oras ko ring ni-lock ang sarili sa C.R at umiyak dun. Ayun nga, naglalakad ako papalabas. Lutang na lutang. Walang pinapansin. Para akong multo na gumagala sa SEU. Natumba nalang ako ng may bumangga sa akin. Hello to earth, Alliyah!

"Sorry."Sabi ko at tumayo. Pero hindi ako makatayo kaya umiyak nalang ako dun. Ang hina-hina ko talaga kahit kailan! At ang tanga pa. Diba sabi ako lahat ng babanga sa akin, tutumba? Literal man o hindi, dapat ay hindi ako ang masasaktan sa huli.

"Hindi ko sinasadya! Sorry--ALLIYAH!"Napaangat ako ng tingin. Si Steven pala. Kung pwede lang sanang mag-shift sa ibang katawan ginawa ko na at sumapi na sana ako sa nanay ng de vega sisters at nagsuicide para wala ng ganid at hadlang sa pagmamahal ng sangkatauhan.

"S-Steven.. Matagal mo ng alam, diba?"Nangiti naman ako. Isang mapait at puno ng sakit na ngiti.

"Oo kaya, gagawa tayo ng paraan!"Sigaw nya at hinila ako. Nabuhay naman ang katawang lupa ako sa biglang paghila na ginawa ni Steven. Naalala ko tuloy nung panahong nene pa ako. Sa RYU, hinihila lang ako ni Lorena o kaya ninuman na mapapasabi ako sa utak ko na, 'role ko bang hilahin ng hilahin dito sa mundo?' Sana pala ganun nalang dati. Walang sakit at galit. Hindi ko tuloy maiwasang mapangiti.

Ako ang nag-drive since pinilit ko si Steven. Kutusan ko yan kutong-lupa na yan kapag hindi pumayag. I love driving cars since when I was in London. Dun kasi ako tinuruan ni Ate Kira mag-drive.

Ewan ko kay Steven. May sinasabi sya sa kausap nya na, 'oo next week.' 'Wag kang makielam.' 'Pera na nga lumalapit sayo...' 'Kahit kelan, basta mapadali'

Mga ganun. Aish. Ewan ko sa kanya, pero ano kaya ibig nyang sabihin dun? Ang haharsh pa nung iba nyang sinabi e. Wait, pakialam ko ba?

--

Papasok na sana ako ng unit ko pero hinila ako ni Steven. Pumasok kami sa isang unit. And guess what, kay Emperor Shawn iyon. "Frishanna De Vega, Iuurong ko ang kasal--"

"Really? Then good!"Sabi ng madaderang Frishanna..

"--Next week."

Halata namang nagulat si Frish maging ako! So that answers to my question earlier. Ang kasal pala nila ang tinutukoy nya. Napa-smirk ako ng tumingin sya sa akin.

"Ikaw talagang babae ka--"I cut her off.

"Ikaw ding babae ka. Feeling mo feel ni Shawn makasama ka. Che."

"Halika, hindi ikaw ang dapat nandito."Sabi ni Steven at hinila si Frish palabas ng unit na iyon at sinarado ang pinto.

"Nakakainis ka, Steven! Iniwan mo ako dito!"Sigaw ko while hoping na marinig nya 'yun at binuksan ko yung pinto para lumabas pero may humawak sa braso ko na ikinagulat ko ng big time. Sht multo na yun?

"What are you doing here?"Cold na sabi nung multo. Sinarado nya yung pinto at tinignan ako sa mata.

"Ahh ehh.. I O U?" sabi ko na muntanga. Hindi ko alam kung tatakas ba ko, haharapin yung gwapong aswang o ngangata na lang ng mga chichiryang nakakalat sa sahig.

Nerd into a Princess 1 & 2Where stories live. Discover now