BED MASTER (COMPLETED)

CHAPTER 61

JANNA'S POV

I slowly opened my eyes

Napahawak ako sa ulo ko. Ugh! Ang sakit. Parang binibiyak.

Nanlaki yung mata ko then I looked at my side. It was empty. Lalo akong nagulat realizing I am not inside my room.

I closed my eyes trying to remember what happened last night.

"What the..." Natigilan ako.

Lumakas yung kabog ng dibdib ko. I am now here sa Laguna. Sa resort nina Ate Jas at Kuya Seb, Drew's cousins. Sinundan ko si Drew dito.

@#$%##@@$&@#!!!Napamura ako. Last night, may nangyari samin ni Drew. Kumunot yung noo ko. Ang naaalala ko, nangyari yun sa room ni Drew. And to my knowledge, nandito ako sa rented room ko. Lalo akong naguluhan. Napatingin ako sa suot ko. This is not what I was wearing last night.

Agad-agad akong naligo at nag-ayos ng sarili.

"Good morning po Ate Jas." Masiglang bati ko.

"Good morning. Uuwi ka na?" She asked habang pinagmamasdan ako mula ulo hanggang paa.

"Opo" Matipid na sagot ko. I want to ask her something pero nahihiya ako.

"Breakfast muna tayo. Come" then she pulled the chair.

"Hindi na po. I need to go back to Makati"

"Sige na. Nagluto ako oh." Then she placed the food on the table.

"Hmmm bango. Kakain na?" Dumating si Kuya Seb.

"Yes. And Janna will join us." Ngumiti si Ate Jas. Wala naman akong nagawa kundi umupo at sumalo sa kanila.

Awkward akong kumain. I really wanna ask something but I fucking do not have the courage.

"Nagenjoy ka ba dito? Magdamag ka lang naman nagkulong sa kwarto mo" Tanong ni Ate Jas. Magdamag nagkulong? So that means I never went out of the room. But all I remember was I went to Drew's room. We talked. We seriously talked. And we had sex. Hindi lang yon! He confessed that he still loves me. He was just forced to get married to Theresa. What the hell happened?

"Okay ka lang ba?" Nagising ako sa katotohan when Kuya Seb spoke.

"Po?"

"You're crying. Okay ka lang Janna?" Nagaalalang tanong ni Ate Jas.

Hinawakan ko yung pisngi ko. Shit. Naiyak na naman ako. Di ko na pala napigilan. Naguguluhan ako.

"Nasan po si Drew?" Lakas loob kong tanong.

Nagkatinginan silang dalawa.

"He went home" Malungkot yung tono ni Ate Jas

"Kanina pa po ba sya nakaalis?" Lalong nagtaka yung dalawa.

"Kanina?? Kagabi pa siya nakauwi Janna. After dinner nag check out na agad siya. Mga 8PM siguro yun."

Napanganga ako. Putcha. Kagabi pa sya nakauwi? 8 fucking pm? So what happened? Was I just dreaming? Panaginip lang lahat ng yun? All I know was around11pm nung katukin ko sya sa room nya. Ibig sabihin hindi totoong mahal na mahal padin ako ni Drew. Hindi totoong nagkabalikan na kami. Napahawak ako sa dibdib. Hindi ako makapaniwala. Parang totoo eh. Parang totoo yung mga halik, mga haplos, mga nangyari. Ganito na ba ko kabaliw sa kanya at pati sa panaginip sya padin? Napahagulgol ako. Wala na kong pakialam kung anong isipin nina Ate Jas.

"I need to go. Salamat po ng marami" tumayo ako. I ran so fast.

@@@@@@@@@@@@@@@@

Hanggang ngayon natutulala padin ako everytime I remember that shitty situation. Grabe. Hindi padin ako makapaniwala sa nangyari. I dreamt of Drew. What's worse is I really felt everything is real. Ang bobo mo Janna! Ang bobo mo pagdating sa Drew na yun!

"Hey...Ano ba?" Bigla akong nagulat. Napatingin ako sa lalaking nasa harapan ko. Nakasimangot siya.

"Patayin ko na kaya tong movie. Di ka naman nageenjoy. Hellooo? You invited me here but seems like I'm just alone here. Are you with me?" Seryosong sabi ni Tom.  Nakakunot yung noo niya. I invited him cause I need someone to talk to. Aki and Art went to Vigan for a vacation. So si Tom yung nayaya ko. Gusto ko iopen sa kanya yung nangyari kaso napangunahan naman ako ng hiya. Baka tawanan niya pa ko tapos mapagkamalang manyak na nagpapantasya kay Drew. Omg.  Nginitian ko nalang siya.

"Wag mo kong dadaain dyan sa ngiti mo. Kanina mo pa pinapainit ulo ko. Sabi mo may ikekwento ka. Now, you denied it. Movie marathon lang kamo talaga pero parang di naman kita kasama. What the fuck Janna?" Inis na inis na sabi ni Tom

"Okay. Okay. Calm down." Pag-awat ko. Daming nasabi agad eh.

"Spit it out" Seryosong sabi niya

Napakamot ako sa ulo ko. Shet. Nakakahiya talaga.

"Kasi..." Di ko matuloy

"What???" Pasigaw na sabi ni Tom.

"Wala!" Pagbawi ko. I dont think I can share it to him. Sobrang nakakahiya. Sobrang nakakaloko.

"Nagkabalikan na kayo?" He asked

"No! Hindi pa." Sigaw ko

"Hindi pa? So naniniwala ka talagang magkakabalikan kayong dalawa?" Tiningnan nya ko ng masama.

"Ofcourse. Akin si Drew." Matigas na sabi ko.

"May iba na sya. Kung sayo talaga siya, hindi sya hahanap ng iba."

Di ko napigilang sumimangot.

"Sorry na" he said. Inirapan ko sya.

"Ang sakit mo magsalita talaga eh no? Sabi mo magkaibigan tayo. Bwiset"

"Mas masakit ginagawa mo sakin. Lagi nalang hangang magkaibigan lang. Which is worse, sige nga?" Bigla nalang akong naguilty. I looked at him. I saw pain in his eyes. Hindi naman ako nakapagsalita

"I was just kidding. You know how special you are to me." He smiled at me.

"I'll do anything just to make you happy. Eventhough that happiness brings pain to me."

Nalungkot ako. Pano kaya kung si Tom nalang ang minahal ko? Pano kung siya nalang yung pinili ko? Will I be this hurt?

Now I realized...

.

..

.

..

.

.

.

.

.

If I only choose Tom instead of Drew, I'll be the luckiest girl.

@@@

I miss you readers!

-km