Prove Me Wrong [TAGLISH]

Chapter 6 [Saved?]

Author talking: All i can say is.... SORRY LATE NAG-UPDATE!

Chapter 6

It was such an exhausting day for Izzy. After all the chaos in school, she went out shopping with Nina and Trixie. The two snuck out of their class after receiving an SOS ASAP text message from her. Missy still did not come back saying she’s got things to do to the vice-mayor’s son. Hindi niya alam kung dapat ba silang mag-alala sa lalake.

When she entered their estate, hindi niya inilagay sa garahe ang sasakyan niya. She tossed the key sa valet nila and went in the house slash mansion.(She is not exaggerating!) Nagmamadali namang sumunod ang mga maids habang bitbit ang shopping bags na pinamili niya. Halos matumba ang mga ito sa pagbabalanse sa mga boxes.

“You are early today Miss Izzy.” Stated the butler.

 She knows that wasn’t just a statement kundi pasimpleng tanong kung bakit siya maaga.

Tiningnan niya ang kabuohan nitong itsura. Hindi ba dapat pasalamat na lang ito dahil maaga siya at hindi gaya ng usual na inuumaga? Isa ito sa mga konting taong pinagkakatiwalaan ng Dad niya. Typical itong English na proud sa lahi nito. Laging nakataas ang chin nito pag nakikipag-usap sa ibang tao except sa kanila ng Dad niya. Naka-suit ito at matipuno pa rin kahit sa obvious na katandaan nito. Ang tanging palatandaan lamang na employee din ito doon ay ang gold emblem na palatandaan ng apleyidong Stevens na naka-pin sa may bandang dibdib ng suit nito. Hindi niya pa rin makuha-kuha ang purpose ng pagsusuot nito ng suit sa bahay nila. Mula naman noon ay nakaganito ito pero hindi niya pa rin makuha ang point. Her Dad said uniform nito iyon pero hindi ba pwedeng pumareho ito sa mga ibang butler na pang-butler din talaga ang uniform? Hindi iyong parang ito ang may-ari ng bahay pag wala ang Dad niya.

She heaved a sigh. She can’t just tell him na tumakas na naman siya sa school. She’s sure isusumbong siya nito sa Dad niya. Hindi naman talaga totoo ang mga sinasabi nila sa school na wala siyang kinatatakutan. May mga konting piling tao din siyang ayaw niyang magalit sa kanya. And on top of that list is her Dad.

“I wasn’t feeling well Thompson.” She said and did not look straight in her eyes. She’s never good in lying.

“And shopping was the cure?” Sabi ni Thompson while he raised his left brow.

Ugh! Leave me alone!

“It’s none of your business Thompson. Now if you’ll excuse me, I want to sleep.” Galit niyang sagot dito.

“As you wish, Miss Izzy. By the way, your Dad called.” Thompson said and purposely stopped to see her reaction.

She thinks everybody knows how she hates suspense and they always get her attention even if she is not in the mood. Nilingon  niya ito mula sa kinatatayuan niya sa hagdan.

“And?” She asked.

“He asked me about you.”