Soul Librettos

♬ 34

♬ Thirty-four

So helpless

Hindi ako nakaalis sa kinauupuan ko nuon. Dwaine lifted his brows na parang tinatanong kung sino ang nasa labas at naghihintay sa akin while Hilton is pouting to me na parang alam niya na kung sino ang naroon.

Agad akong tumipa ng mensahe kay Cael.

To: Cael Von Smith

Practice will start now. Let's talk later instead.

Nang ibaba ko ang phone ko ay ngumuso ako at muling tumingala but it was a wrong move because I met his black orbs.

He's fixing his guitar pero ang mga mata niya'y nakatutok sa akin. It was a serious stare and I can feel my heart trembling with familiar feelings. Ibinaba niya ang tingin niya sa hawak kong cellphone at agad ring iniwas ang tingin sa akin.

Nagkibit-balikat nalang ako't itinago ang cellphone ko. Maya-maya lang ay dumating na sila Gian at Maximo, dala ang patong-patong na music score.

Halos manlaki pa ang mata ni Maximo ng makita ako duon. Siguro'y nagtataka dahil hindi ako isang rebelde ngayon. They didn't also asked me kung saan ako nagpunta kahapon. Siguro'y alam nilang hindi ko rin iyon sasagutin.

Nagsimula ang practice at nagsimula rin ang pagkairita ko dahil sa paulit-ulit nilang pagbabago ng mga nakalagay sa pyesa. Hindi magkasundo si Gian at Maximo sa arrangement.

Maximo arranged the song at iyon ang prinapractice namin nuong nasa Pilipinas kami kaya't hassle kapag may pinapabago si Gian duon.

"Ferm you should do the lead after the transposition" sambit ni Clef habang tinitipa ang kanyang gitara.

Kinagat ko ang labi ko at sinunod ang gusto niya. Pinagmasdan ko siya habang dina-direct niya ang iba ko pang kasama.

Walang masyadong nagbago sa kanyang itsura. He still has those messy short hair that gives him his mysterious looks. Thick eyebrows and eyes that could make my world spin in just an instant. His thin lips and angled jaws. He looks more mature now but still, it's the Clef I have seen four months ago.

Binaling ni Clef at tingin niya sa akin at agad akong nagkamali sa pagtipa sa piano dahil sa pagkagulat. Tumigil rin sila at pinagmasdan ako, pakiramdam ko'y inakyatan ako ng hiya dahil sa paninitig kay Clef kahit na hindi nila alam iyon.

Umiwas nalang ako ng tingin sa at narinig muli ang boses ni Gian habang sinasabi ang salitang 'Proceed'

Oh Ferm you should focus!

Natapos kami sa unang kanta pagkatapos ng halos tatlong oras. Nagkaroon ng short break at halos lahat sila ay lumabas ng kwarto maliban sa Creole.

"Ang sakit sa kamay" reklamo ni Dwaine habang inuunat ang kanyang mga braso.

Binura ko ng lapis ang maling nakalagay sa music score at isinulat roon ang pinapabago ni Gian.

"Ito pa oh mali" anas ni Hilton na nasa tabi ko na pala.

Nanliit ang mata ko at binura ang itinuro niya. Nahirapan kasi akong sundan ang mga sinasabi ni Gian kanina. Hilton seated beside me sa harapan ng piano at kapag may nakakaligtaan akong baguhin ay itinuturo niya sa akin.

Nagulat nalang kami ng malakas na bumagsak ang pintuan ng practice room. It was Clef. He went out? Bakit binalibag niya ang pinto?

Tumingin ako kay Hilton para itanong kung bakit but he just shrugged his shoulders and smirked at me.

Bakit ba pati iyon ay inaalala ko pa?

Nagsimula muli ang practice pagkatapos ng mabilis na break. Bumalik si Clef sa room at patay malisya sa ginawa niyang pagbalibag ng pinto.