Soul Librettos

♬ 23

♬ Twenty-three

Letting you go

Para kaming nilamon ng katahimikan ng sinabi ko iyon sa kanya. He just stared at me with those emotionless face, ganitong-ganito ang itsura niya nuong una ko siyang makabangga sa cecilian at nasira niya ang cellphone ko. He look0s like a stranger to me now and it makes me damn nervous.

"You're joking, right?" anas niya na parang hindi siya naniniwala sa sinasabi ko.

I stared back at his black orbs and shook my head, "I wish I am"

"Don't play games with me Fermatta. Your accusations.. "

"It's not accusation Clef! I saw it with my two eyes, Lance and Chriselle saw it too!" halos pasigaw ko nang sinabi sa kanya.

Kung hindi niya ako paniwalaan ngayon ay ididikdik ko iyon sa kanya ng paulit-ulit.

I saw him clenched his jaw, "Then what exactly did you saw?"

Napaawang ang labi ko habang pinagmamasdan ang kanyang mukha na alam kong iritable na sa akin.

He should know everything, Ferm. Say it even if it will break him. It's better to hurt him with the truth than to tell him lies.

"I'm not making any story here Clef. I really saw Searcy" I said before sighing, "She's kissing Blaire"

From the moment he heard those words I saw how his face changed into something I didn't see before. It's like his world shattered into small pieces and everything I did is just to stare at him with his pained expression. Pakiramdam ko ay kumirot rin ang puso ko dahil sa itsura niya. This is the reason why I hesitated to say everything to him, it's because I know how much he love Searcy and how he cared for that girl at ang malamang niloloko siya ng taong mahal niya ay sobrang sakit. Napapikit ako sa pait na naramdaman ko sa katotohanang iyon.

I really hate that girl.

Nakita ko ang paghilamos niya sa kanyang mukha at ang pagtungo niya duon. I didn't utter any words after that dahil hindi ako sigurado kung gusto niya bang marinig ang boses ko, ni hindi ko alam kung gusto niya pa rin bang sumakay ako sa kotse niya.

Maya-maya lang ay narinig ko ang pagbukas ng pintuan ng sasakyan at nakita kong umupo si Searcy sa tabi ni Clef.

"Oh? Bakit ang tahimik niyo? Let's go" masigla niyang sabi.

Pinagmasdan ko lang si Clef na agad ring nagbalik sa dati ang mukha na parang wala siyang narinig sa akin. I watched him as he switch the engine of the car and drive through the road.

Now what? Hindi man lang ba niya kakausapin si Searcy? Hindi man lang ba siya magagalit? Tatahimik nalang ba siya tulad ngayon! Parang mas lalo akong naasar dahil parang wala lang sa kanya ang sinabi ko. Isn't it a big deal to him?

Dammit!

Nakasimangot ako buong byahe pabalik sa cecilian habang dumadaldal si Searcy sa unahan. I wanted to shout on her to shut her mouth or just put some packing tape on his lips so that I won't even hear her voice pero grabeng pagpipigil ang ginawa ko sa sarili ko.

Nang makarating kami sa cecilian ay agad akong lumabas ng kotse ng hindi man lang nagpapaalam sa kanila. I'm pretty pissed para makipagplastikan pa sa kanila.

Imbis na sa dorm ako dumiretso ay sa building ng dance department ako nagpunta. Halos pagtinginan ako ng mga estudyanteng nadadaanan ko nang umakyat ako sa palapag kung nasaan ang mga dance studio duon. Nang makarating ako sa dulo ng pasilyo ay agad kong binuksan ang pinto at halos bumangga ako sa taong papalabas duon.