5

1.4K 38 2
                                    

Ik keek eens goed om me heen. De muren waren beklad met allemaal teksten. Ik las ze één voor één. Meer had ik er niet te doen. Er stond een soort van bed. Het zag er niet echt uit dat je daar nou lekker op kon slapen. Opeens hoorde ik voetstappen in de gang. Elke keer hoopte ik dat Eva de deur open deed en mij een grote knuffel kwam geven. Opeens hoorde ik geritsel aan de cel deur. Ik ging recht op zitten en spitste mijn oren. De deur zwaaide open en ik zag een stevige, roodharige vrouw in politie uniform in de deur opening staan. "Kom maar mee." Zei ze met een zachte, lieve stem. Ik stond op en liep naar haar toe. Al snel zag ik dat ze niet alleen was. Er stond een kale, donkere man. Hij had ook een politie uniform aan. Hij pakte me stevig bij mijn boven arm en liep met mij naar een verhoorkamer. De roodharige politie vrouw sloot de cel deur en liep daarna achter ons aan.

"Wat was dat nou net?" Vraagt Mechels aan Eva. Eva keek voor zich uit en probeerde zich voor te stellen wat er net allemaal was gebeurt. Ze haalde haar schouders op. Mechels zucht. "Kan het waar zijn dat Maurice een kind heeft?" Viel ze meteen met de deur in huis. "Nee, natuurlijk niet. En anders had hij me dat al lang verteld." Zei Eva met al het vertrouwen dat ze in haar broer had. "Ik weet dat hij soms een lastpost is, maar zo iets. Dit zou hij echt niet voor me verzwijgen." Gaat Eva verder. Mechels probeerde rust in haar stem te vinden en zei: "Weet je waar Maurice nu is?" Vroeg ze zo rustig mogelijk. Eva is nog steeds een beetje uitgevallen en antwoordde op Mechels haar vraag: "Ja, in Haspegauw." "Oké, kan je bij hem komen?" Vroeg Mechels aan Eva met het doel verdere stappen te ondernemen. "Uhu.. ja natuurlijk." Antwoordde Eva. "Oké dan ga jij hem vandaag opzoeken. En hem het vragen." Antwoordde Mechels zo neutraal mogelijk. "Wil je iemand mee hebben?" Vroeg Mechels er na, omdat ze zag dat Eva een beetje van de opmerking schrok. Eva schudde haar hoofd. Eva was niet zo'n persoon die snel iemand mee vroeg om haar ergens mee te gaan helpen. Nee, Eva deed het alleen en wou het alleen oplossen. Eva stond op en knikt nog even naar Mechels. Ze liep naar de deur en pakte haar leren jasje van haar stoel. Ze liep rechtstreeks naar haar auto en reed naar Haspegauw.

The story of.. - Flikken MaastrichtWhere stories live. Discover now