Chapter 45- The Rights and Wrongs

1.7K 35 9
                                    

To all my readers, sorry na ngayon lang ako nag-update ulit. Sorry po. Sana magustuhan niyo yung chapter na to. Hehehe.

Anyway, salamat sa lahat ng bumoto, nag-comment at naging fan ko, marami-maraming salamat. Para sa inyo ang chapter na to. Hehehehe.

Dedicated to kaypee0929. Eto na yung inspiration mo. Sana magustuhan mo. hehehe :))

Read and enjoy guys :))

Kim's Point of View

Nasa Starbucks kami ni Xian ngayon. It's another Friday night. Everybody wants to party. Pero kami, gusto namin magpahinga. It's been a long week in work. At wala na kaming energy para mag-party pa. And come to think of it, mas maganda na yung kaming dalawa lang sa coffee shop na nag-uusap at nagkuwekuwentuhan kesa sa party na maraming kasama at hindi naman importante ang mga pinag-uusapan. Mas gusto ko to, yung solo kami. Corny pakinggan, pero it sounds like falling in love at a coffee shop. Minsan kase, dito lumalabas yung personal talks, and I always loved our personal talks. Nagkakakilala kami lalo.

Nasa gitna na kami ng usapan nang biglang nagring ang cellphone ni Xian.

"Excuse me.", sabi ni Xian, letting go of my hand and reaching for his phone in his pocket.

Tumango lang ako at humigop ng kape.

Nandito pa rin si Xian sa table. It's just that may kausap siya sa cellphone. I watched him talk on the phone. Iba-iba ang facial expressions niya. Parang may disappointment, may concern, may sadness, may konting anger. His face seemed too distorted to read. And I know this is wrong, pero I was eavesdropping. Nakinig ako sa usapan, or atleast, to what Xian was saying.

"How is she?", tanong niya.

"Did it work?", tanong niya ulit.

"Oh God, no.", sabi ni Xian.

"And what's that?", tanong ni Xian.

"I don't know, Doc. It doesn't work just like that.", sagot ni Xian. I'm guessing doctor ang kausap niya? Pero who was the girl? I couldn't guess. At ayaw ko namang iinterrogate si Xian at i-bombard siya with all my questions. I don't want to sound like an intruder. Kung gusto niyang malaman ko, kusa niyang sasabihin sa akin. Pero what if he doesn't want me to know? What was it about anyway?

"I'll talk to her, Doc. Thank you for updating me.", sabi ni Xian. And after a minute, he put his phone down on the table.

I wanted him to talk to me. I wanted to know what this was about. Was it a friend? An old classmate? A relative? His family?

"Okay ka lang?", I asked him.

He smiled at me. Hindi iyon ang gusto kong sagot, pero pwede na. Sana lang, kausapin niya ko. I'm always here for him.

Kinuha niya ang kamay ko na nakapatong sa table. He interlocked his fingers with mine. And released it. He took my left hand, and kissed it. I felt my cheeks blushing. Tapos ay kinuha niya yung ring finger ko. And for a while, he stared at it. And then kissed my hand again.

"Mahal kita, alam mo iyon?", he said to me.

At napangiti ako. Hindi ko kase inaasahan iyon ang sasabihin niya.

In moments like this, parang kaming dalawa lang ang tao sa buong mundo. Nakakalimutan mo na may problema, na may mali, na may ayaw ka. Eto lang yung mahalaga. Yung nandito siya.

"I love you too.", sagot ko.

And he smiled his biggest smile, revealing all his pearly white teeth.

Xian's Point of View

After the phone call, medyo napaisip ako. How do you balance last days and days you want to last? Paano mo papatigilin ang mundo para sa dalawang tao na mahalaga sayo? Paano kung napaka iksi ng buhay? Paano kung gusto mo pang maghintay? Paano kung tama ang mali? Paano kung mali ang tama?

Ang Sinisigaw ng Puso (KimXi)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon