Anica's POV
I am still here sa cemetery para na nga akong baliw eh kinakausap ko ang patay. Tanong ako ng tanong as if namn daw may sasagot -_- Nauna na sina tita umuwi, Nag paiwan lang ako.
"Sige Krista aalis na ako ba--"
"Miss?"
O__O Sino yun? Minamamaw na ba ako? Lumingon ako sa nagsalita at siya si Robert.
"A-Anica? What are you doing here?"-Robert asked.
Siya dapat ang tinatanung ko niyan diba?
"S-She is my cousin. I-Ikaw? What are you doing here?"-Tanong ko kay Robert. Nag-iba ang katawan ni Robert, pumayat siya ng super.
"Related kayo ng asawa ko?"-Robert.
My eyes widened. Mag-asawa sila?
"Mag-asawa kayo?"-Pag-uulit ko. Lumapit siya at umupo sa isa sa mga bench duon.
"Yeah. A-Anica. I'm really sorry for what I did to you."-Sincere na sabi ni Robert.
"It's okay. Past is past. Paano pala kayo nag kakilala ng pinsan ko?"-Tanong ko.
"Arrange Marriage. Noong una, ayaw ko sakanya, pero habang tumatagal, nahuhulog na din lang ako, hanggang sa nagka-anak na kami, pero mabilis silang kinuha sa akin."-Robert.
"Tinanggap ko lahat ng nangyari, kinakaya ko, every hour every minute, hinahanap-hanap ko siya, at yung mga anak ko. Hanggang sa parang unti unti na akong nakaka move on.. But there is s a mystery about Krista and her mom "-Pagpapatuloy ni Robert. Mystery eh?
"The time that Krista died, I was there, I saw her face, konting galos lang ang meron sa katawan niya but they say nagkaroon ng internal bleeding, dahilan para mawala siya. "
"Pumunta ako sa burial niya, but the coffin is close, sabi nila, hindi na daw maganda ang mukha ni Krista, nasira na daw ito dahil sa accident. Hindi ako naniniwala, her face is still the same nung nasa hospital ako. At yung ipinagtataka ko talaga is I never saw Krista's mother cried about Krista's death. And that is the Mystery about Krista and her mom."-Robert.
Never cried? Yeah! Tama I never saw Tita cried. And yun din ang dahilan ni Tita nung tinatanong nila kung bakit naka sara yung coffin. Bakit hindi ko napansin yun?
"Ah. How about you and Kurt, kumusta kayong dalawa.?"-Pag-iiba ni Robert ng usapan. Gusto ko pa sana magtanung pero mukhang malapit na siyang umiyak >//<
"Hmm. Sometimes he is sweet sometimes he is cold katulad ngayon parang nag-iiba yung ugali niya. But most of the time, parang stranger lang ako sakanya."-Pagpapaliwanag ko.
"Tss. How come? When I did that 'thing' to you lumapit siya sa akin at sinaktan kami ng grupo ko I can see it in his eyes gusto ka niyang protektahan. Pero bakit naman ganyan ang treat niya sayo?"-Robert.
Protektahan? Weh? Naghahanap lang ng away yun eh.
"Tsk! Posible namang gusto niya akong protektahan."-Hindi maka-paniwalang sabi ko.
"Sige, malapit ng mag-gabi, I have to go na."-Pagpapatuloy ko.
"Tsk! Iniiwasan mo ako eh. Are you scared that I'm here. "-Robert.
"Tsk! Joke! Sige na uwi ka na baka hinahanap ka na ng asawa mo."-Robert.
I just shrugged my shoulders and left.
~Fast Forward~
I am here standing in front of the house's door. I feel something. Kinakabahan na parang ewan.Nothing happened to Kurt diba? Huwag naman sana siyang niratrat dito sa bahay. Sana naman tumatae lang yun tapos hirap siyang tumae. -_- Okay! Oa at corny na ako, pero their is something talaga. Makapasok na nga lang sa tahanan. Pumasok na ako sa loob ng bahay. Makalat, beer all over the salas and kitchen.
BINABASA MO ANG
Will Kurt Winchester Stay? ✓ (EDITING)
RomanceWARNING Jejemon alert! I wrote this way back 2015; many typos. Ang mapaglarong tadhana ay pina-tagpo ang dalawang taong magkaiba. Pero sila'y pinag-hiwalay, parehas silang nasktan pero muli silang pinag-tagpo ng tadhana sa kakaiba at hindi mo inaasa...
