Kurt's POV
"I love that instrumental."-Biglaang saad ni Anica habang nakadantay ang ulo niya sa dibdib ko. Sumasayaw kami ngayon sa harap ng beach, may event kasi "For couples only" kaya sumama na kami. It's a date naman eh.
"Hey. Malapit na yung anniversary natin."-We both said in chorus. And laughed nang marealize naming sabay kami.
"What do you want me to give you?"-She asked, reffering about our anniversary. I kissed her forehead.
"You gave me enough Anica. You gave me enough."-I whispered while smiling sweetly. Naramdaman ko ang pag-ngiti niya.
"But I will give you something."-I said while embracing her waist.
"Really? Really? Where?"-Tanong nito na parang isang batang hinahanap ang matabang si Santa Claus.
"Silly! Ofcourse I'll give it to you on the day of our anniversary."-I said.
"Hihi. Okay. I'll wait."-She said giggling.
"I love you Anica."-Sabi ko at hindi ako magsasawang sabihin iyon sakanya.
"I love you too Kurt."-She said.
And she kissed me and I kissed her back. I hug her and stared at the sky and thanked God for giving me this gorgeous woman, wonderful kids and making my life feel like I am already in a paradise.
Pero gumuho ang mundo ko dahil pag-tingin ko sa malayo. Nakita nang dalawang mata ko si Lucy na nakangiti na parang isang baliw.
Hinigpitan ko ang yakap kay Anica. And closed my eyes. I whispered on her ears.
"You're the precious thing that ever happened to my life. Thank you for loving me. I love you so much till death do us part."
"Haha. For sickness and for health. Okay yeah. I love you too. Remember that."-She said and hugged me back.
We dance and savor each moment.
***
A/N:Vote. Comment. Follow. Share the Story
BINABASA MO ANG
Will Kurt Winchester Stay? ✓ (EDITING)
RomanceWARNING Jejemon alert! I wrote this way back 2015; many typos. Ang mapaglarong tadhana ay pina-tagpo ang dalawang taong magkaiba. Pero sila'y pinag-hiwalay, parehas silang nasktan pero muli silang pinag-tagpo ng tadhana sa kakaiba at hindi mo inaasa...