Gebeten door een weerwolf ~Complete~

Zwanger

Ik was bezig met me spullen inpakken toen me moeder binnen kwam.
Jaden was beneden met me vader aan het praten: hopelijk maar een beetje over voetbal...
'Hi schat.' Zegt ze en gaat op me bed zitten.
'Hi mam.' Zeg ik en glimlach naar haar.
'Ene... Wat ga je doen?' Vraagt ze.
Ik haal me schouders op: 'Weet ik nog niet, Jaden wilt het kindje houden tenzij het echt niet lukt, eigenlijk heb ik daar dezelfde mening over, maar eerst wil ik goed nadenken.' Zeg ik en vouw me kleren verder op en stop ze in de koffer.
'Wat je ook doet, we staan achter je.' Zegt ze.
Ik grinnik: 'Daar komt ze weer hoor met haar diepzinnige praatjes!'
Ze begint te lachen.

'Waarom neem je zoveel kleren mee?' Vraagt ze.
'Ik laat ook wat kleren bij Jaden liggen, dan hoef ik niet steeds een koffer mee te sjouwen!' Zeg ik.
Ze glimlacht: 'Zal ik je helpen?'
Ik knik en glimlach: 'Graag!' Zeg ik.
Ze staat op en helpt me met het opvouwen.

Als ik beneden ben staat Jaden al bij de deur: 'Ik hoorde je aankomen.' Zegt hij en pakt snel me koffers aan.
'Ik ben niet hopeloos!' Zeg ik en pak me koffers terug.
Me vader en Jaden grinniken.
Ik geef me ouders een kus en stap de auto in.

Als we bij het huis aankomen komt Chris naar buiten rennen en pakt me koffers aan: 'Hi!' Zegt hij blij.
Ik lach: 'Waarom pakt iedereen me koffers aan vandaag?!'
'Omdat ik blij ben, want ik word misschien wel oom.' Zegt hij en prikt in me buik.
Jaden grinnikt: 'Dat weten we nog niet zeker hè!' Zegt hij.
'Jaja, maar hoe ga je hem of haar noemen?' Vraagt Chris.
Ik schiet in de lach: 'We weten het een dag, en daarnaast ik moet nadenken!' Zeg ik en pakt me koffers terug.
Jaden geeft hem een tik tegen ze achterhoofd: 'Idoot!' Grinnikt hij.
'Jij bent lekker 100 wil je zeggen!' Lacht Chris en rent naar binnen.

Het is inmiddels avond en ik stap in me bed: 'Ik heb knallende koppijn!'
Ik ga liggen en trek de dekens over me heen.
Ik voel ineens een soort zachte schop in me buik: wat een raar gevoel!
Ik denk ineens aan de baby en grinnik: 'Een beetje voorzichtig hè!' Zeg ik tegen me buik.
Jaden grinnikt: ik merk nu pas dat hij bij de deur staat.
'Moet je voelen!' Zeg ik en pak zijn hand en leg hem op me buik.
Ik zie hem ineens lachen: 'Dat is toch niet lekker, zo ding in je buik!'
'Ding? Ding?!' Lach ik.
'Excuses, een beeldschoon, prachtig, geweldig kind!' Zegt hij overdreven.
Ik schiet in de lach: 'Lekker enthousiast!'

Hij grinnikt en gaat staan: 'Je word bijna 17 hè!' Zegt hij.
'Joehoe!' Zeg ik zonder te glimlachen.
'Beetje enthousiaster hè!' Lacht hij.
Ik grinnik: 'Ik ga maar slapen, ik ben kapot!' Zeg ik en zucht.
Hij geeft me een kus: 'Is goed schat, trusten!'