Gebeten door een weerwolf ~Complete~

Veel gesprekken...

-47-

Ik sta daar ruim 10 minuten met die zwangerschapstest in me handen en er naar te kijken.

Er word op de deur geklopt: 'Ben je nou eindelijk klaar, ik ben dan wel geen vrouw maar zo lang hoeft het toch niet te duren!' Roept hij.

Ik haal diep adem en loop de badkamer uit met een lijkbleek gezicht en laat de test aan Jaden zien.

Hij zegt niks en blijft er maar naar kijken.

Ik hoor hem slikken: 'Dus... Je bent zwanger...?' Zegt hij.

Ik knik langzaam: 'Ja...'

We staan zo maar zwijgend te kijken tot ik zeg: 'Ik ben pas 16...'

Jaden kijkt me aan en drukt me tegen hem aan: 'Het komt goed, we bedenken wel wat...'

'Hoe moet ik dit nou tegen me ouders zeggen?' Zeg ik zacht.

'Moet ik het vertellen?' Vraagt hij.

Ik schut mij hoofd, er loopt een traan over me wang... Ik voel me zo machteloos...

Ik loop naar beneden met Jaden naast me... Het lijkt wel uren te duren!

Als we beneden in de woonkamer staan kijken me ouders verbaasd naar de zwangerschapstest: 'Wat is er aan de hand?' Vraagt me moeder.

Ik loop zonder iets te zeggen naar haar toe en geef haar de test.

Ze word ook lijkbleek en me vader ook.

'Ben je zwanger?!' Vraagt me vader verbaasd.

Hij word er zo te zien niet stiller van: 'Van hem?!' Vraagt me vader terwijl hij naar Jaden wijst.

Ik knik stil.

Me vader loopt boos naar Jaden: 'Me huis uit!' Roept mij vader naar hem.

'Pap, doe normaal!' Zeg ik boos

'Me huis uit!' Roept mij vader nog een keer.

Ik hoor Jaden grommen.

'Pap rustig nou!' Roep ik naar hem.

Me vader duwt Jaden de kamer uit met mij achter hem aan.

Ineens worden Jaden's ogen oranje en neemt in een sprong een vorm van een wolf aan.

'Jaden kappen!' Roep ik.

Me vader word er zo te zien niet warm of kouder van...: 'Me-Huis-Uit!' Roept me vader nog een keer.

Pas als Jaden begint te grommen en naar hem toe loopt en voor hem komt staan loopt mij vader achteruit.

Jaden begint te grommen en loopt langzaam naar hem toe.

Me moeder ziet het en begint te gillen.

Ik verander in een wolf en ga voor me vader staan.

Nu voel ik pas echt dat ik zwanger ben, het ging veel minder soepel.

Ik zie dat Jaden me niet met 1 vinger durft aan te raken.

Ik blijf voor me vader staan en laat me tanden zien: 'Laat me vader met rust!' Roep ik via de link.

Ik hoor Jaden grommen maar zie toch dat hij terug veranderd.

Ik verander zelf ook terug.

Me moeder stopt met gillen en rent naar me vader toe.

'Papa, jij moet hem niet opjagen, hij heeft me toch niet gedwongen ofzo!' Roep ik boos naar me vader.

'En jij moet is minder snel boos worden!' Roep ik naar Jaden.

Ik ren boos naar boven.

'Schatje, ga nou niet weg!' Hoor ik Jaden nog net roepen.

Ik ren verder de trap op en doe me kamer deur op slot.

Ik hoor iemand de trap oplopen, ik begin zoethout te ruiken: Jaden.

Hij klopt op de deur: 'Sas?'

'Laat me met rust!' Roep ik.

'Sas, ik wil met je praten.'

Ik denk na en open dan de deur.

Jaden glimlacht en geeft me een kus.

'Hoe wist je eigenlijk dat ik het was?' Vraagt hij.

'Ik rook zoethout en aangezien jij de alfa bent heb je een sterke geur.'

Hij grinnikt: 'Weet je waar jij naar ruikt?' Vraagt hij.

Ik schut me hoofd.

'Lavendel... En niet zo klein beetje ook!' Zegt hij.

Ik grinnik.

'Maar even weer terug naar het onderwerp... Het spijt me van je vader...' Zegt hij.

'Moet je niet tegen mij zeggen.' Grinnik ik.

'Ik heb het al gezegd, hij bood ook ze excuses aan en dat was het gevoelige moment!' Lacht hij.

Ik grinnik en geef hem een kus op zijn wang.

Ik zie dat hij snel naar me buik kijkt: 'Wat ga je doen?' Vraagt hij.

Ik haal me schouders op: 'Jij moet ook mee beslissen, het is ook jou kind.'

Hij denkt na: 'Ik zal wel een kind willen... Maar ja, jij loopt er nog denk ik ruim... Hoeveel maanden ben je eigenlijk zwanger?' Vraagt hij.

'Ongeveer 5 maanden.' Antwoord ik.

'Oh... Dan loop je nog ongeveer nog 4 maanden zo rond...'

'SHIT!' Zeg ik.

Hij kijkt me verbaasd aan: 'Binnenkort is school weer... Over precies 3 dagen!' Zeg ik.

'Daar verzinnen wat op, laten we nou eerst alles regelen, school laat je als jij dat wilt heus wel vrij nemen omdat je een kind krijgt!'

'Ik wil eerst weten of ik überhaupt wel een kind wil... Ik ben nu ongeveer 5 maanden zwanger dus dat zijn dan 25 weken.'

Ik toets wat in op internet: 'Abortus plegen gaat zo ie zo niet meer...' Zeg ik en laat het scherm zien.

'Na 22 weken is abortus plegen niet meer mogelijk... Ik denk ook eerlijke gezegd niet dat ik ooit abortus zou willen plegen...' Zeg ik.

'Ik denk ik ook niet, om je eerste kind weg te laten halen... Moet er niet aan denken! Zegt Jaden.

Ik zucht: 'Dus... We moeten alles regelen, houden we het kind, of sturen we het naar een pleeggezin?' Vraag ik.

Jaden zucht ook: 'Ik wil nog nadenken... Maar ik denk niet dat ik zal willen dat mijn kind bij andere ouders zitten, tenzij het echt niet lukt.' Zegt hij.

'Ik denk ik ook niet, we denken er over na.' Zeg ik en glimlach.

'Is prima!' Zegt Jaden en glimlacht ook.

Hij geeft me een zoen en staat op: 'Wil je dat ik hier blijf, of ga je mee naar mij huis, anders ga ik nu weg.' Vraagt Jaden.

Ik glimlach: 'Ik wil wel mee naar jou huis, ik loop even naar me ouders.'

Als ik beneden kom zijn me ouders druk aan praten ik hoor: 'Dit kan toch niet, ze is pas 16!' Het is de boze stem van mij vader.

'Het is haar eigen keus en daar horen wij haar in te steunen, Peter!' Deze keer is het de geïrriteerde stem van mij moeder.

Ik loop snel naar binnen om te zorgen dat ze geen ruzie krijgen: Hi, is het goed als ik een paar dagen bij Jaden blijf logeren?' Vraag ik.

Me vader kijkt me moeder veel betekent aan.

'Eh... Schat, je moet dit niet verkeerd opvatten maar vind je dat zo goed idee, nu je... Ja... Zwanger bent...' Zegt mij vader.

'Ik ben pas 5 maanden zwanger... Dus ja!' Zeg ik.

Me moeder kijkt me vader nu aan: 'Lieverd, laat haar nou maar, ze is bijna 17, ze kan langzamerhand dingen zelf beslissen.' Zegt mijn moeder zacht.

Me vader zucht en staat op: 'Dan mag het.' Zegt hij en geeft me een kus op me wang: ik ga eten maken.