Gebeten door een weerwolf: mama

1.4K 96 2
                                    

-17-

Ik sta samen met Jorden bellen te blazen als ik iets ruik, het ruikt vertrouwt: me moeder.

Ik hoor de auto banden op het grint rijden.

Jacob en Jino lopen naar buiten.

'Jorden ga jij maar even naar Jill en zeg maar dat ze iedereen even naar binnen moet roepen.' Zegt Jacob.

'Oke!' Zegt hij vrolijk en rent richting Jill.

Ik hoor Jill iedereen naar binnen roepen.

'Gaat het?' Vraagt Jino die kijkt hoe mijn moeder met haar auto richting ons rijd.

Ik knik 'Maar jullie blijven wel bij me hè?' Vraag ik snel.

Jacob en Jino knikken.

Ik krijg het zelfde gevoel terug als bij de hardloper...

Ik schut me hoofd: niet aan denken. Zeg ik tegen mezelf.

Jino en Jacob gaan beschermend voor me staan.

Me moeder stap gestrest de auto uit.

Jacob loopt naar mijn moeder en geeft haar een hand.

'Waar is Sasha?!' Zegt me me moeder ongerust.

Ik doe een stapje van Jino af en zwaai naar me moeder: we staan zo ver van elkaar af dat ik net kan horen wat ze zegt.

Ze wil naar me toe lopen maar Jacob houd haar tegen: 'Dat kunt u beter niet doen, u weet wat ik had gezegd.'

Me moeder kijkt hem fel aan.

'Ik geloof je nog steeds niet!'

'Wilt u dat ik het laat zien?!' Zegt Jacob.

'Doe je best maar!' Zegt me moeder sarcastisch.

Jacob doet een stap achteruit en transformeert weer in de zwarte wolf met donkere ogen...

Me moeder valt achterover van de schrik en begint te hard te gillen.

'Ik doe u niks!' Probeert Jacob.

Me moeder stopt met gillen.

Ze kijkt me met een wit gezicht aan.

Jacob veranderd weer terug.

'U mag dit aan niemand vertellen!' Zegt Jacob waarschuwend.

Me moeder knikt met -nog steeds- een wit gezicht.

'Wanneer komt Sasha naar huis...?! Vraagt me moeder nog steeds ongerust.

'Overmorgen...' Antwoord Jacob.

Me moeder knikt.

'Ik moet maar weer gaan, geef Sasha een dikke kus van me.' Zegt me moeder.

Jacob knikt.

Me moeder geeft me een luchtzoen en loopt weer naar de auto.

Ik voel me net of k me moeder laat stikken...

Ik ren langs Jino heen op weg naar me moeder.

'Sas!' Roept Jino

Jacob draait zich om richting mij en wilt me tegen houden maar ik ben al langs hem heen.

Ik pak me moeder vast en geef haar een knuffel.

Me moeder knuffelt mij ook.

Jacob komt aangerent met Jino op zijn hielen.

Jacob kijkt een beetje nerveus naar mij terwijl ik me moeder knuffel.

Ik geef me moeder een kus.

'Doei schatje!' Zegt ze na een paar minuten terwijl ze in de auto stapt.

Me moeder rijd weg met deze keer een tevreden gezicht.

Gebeten door een weerwolf ~Complete~Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu