Gebeten door een weerwolf H2: Jacob

2.6K 133 12
                                    

-2-


'Wat is dat!' Roep ik bang en wijs geschrokke naar de ogen.
'Eh wat bedoel je, ik zie niks, echt niet, misschien een vogel ofzo kom!' Zegt Jino terwijl hij me mee probeert te trekken.
'Waar heb jij het nou weer over man kijk naar die struik!' Roep ik boos.
Er komt een luid gegrom van de struik af.
Ik schrik en deins achteruit.

Er springt een grote zwarte wolf uit de struiken.
Hij kijkt naar mij!
'Niet bewegen...' Zegt Jino.
De wolf laat zijn messcherpe tanden zien.
Ik verstijf.
De grote wolf neemt een sprong naar mij.
Jino die springt er voor en geeft met een krachtige gooi de wolf tegen een boom.

Ik kijk hem met grote ogen aan.
De wolf kijkt Jino woest aan.
'Ben je gek ofzo!' zegt hij terwijl hij zijn oren helemaal plat in zijn nek legt.
Hij pakt Jino bij zijn nek en slingert hem tegen een boom.
'De volgende keer kom je er niet zo makkelijk van af!' Zegt de wolf kwaad
Ik begin hard te gillen!
'HIJ PRAAT!' Gil ik.
'Hou je kop!' Schreeuwt hij terwijl hij zijn oren plat in zijn nek legt.
Ik stop met gillen maar ik deins nog een keer achter uit.
'Wat doe je met dat mens!'
'Jacob, er is nik...'
'Hou je mond!' Roept de wolf die zo te horen Jacob heet.
Jino is gelijk stil en kijkt hem niet aan.
Ik keek naar Jino die ongelukkig naar de grond keek.
'W-w-wat is er aan de hand?' Stotter ik.
Het is stil.
'Ik spreek jou zo na school en neem haar mee!' Zegt Jacob die gelijk weg rent.

'Wat was dat!' Zeg ik met een trillende stem.
Jino is helemaal stil en hij durft me niet aan te kijken.

'Zeg dan iets... ' Zeg ik, nog steeds geschrokken.
Jino laat zich zakken op een omgevallen boomstam.
Ik ga naast hem zitten en kijk hem aan.
'Ik kan het maar net zo goed zeggen hè...' Zegt hij twijfelend
Ik zeg niks maar kijk hem aan.
'Een jaar terug ben ik gebeten door die wolf Jacob.' Begint Jino
'Maar hij is niet zomaar een wolf hij is een weerwolf...'
'Ik ben dus een maand nadat ik gebeten was voor het eerst in een wolf veranderd...'
Ik kijk hem met grote ogen aan.
'Dus je bent nu een w-w-weerwolf?' Vraag ik stotterend.
Jino knikt.
'Vertel verder.' Zeg ik, nadat ik diep adem heb gehaald.
'Kom je van zelf wel achter, je moet na school mee met Jacob hij is de alfa.'
Ik kijk hem geschrokken aan: 'Wat denk je zelf dat ik met hem mee ga, hij wilden me daarnet nog verscheuren!'
'Je moet me vertrouwen! '
Ik twijfel.
Alsjeblieft! Smeekt hij nog net niet.
'Oké...' Zeg ik twijfelend.

We lopen weer terug naar het pad.
We rennen terug naar meneer Rozenburg.
Meneer Rozenburg is het verschil tussen een jonge eikel en een volwassen eikel aan het uitleggen.

Heel de klas kijkt verveelt om zich heen.

Als we terug in de bus stapen ga ik naast Jino zitten.
Ik durf ineens niks meer tegen hem te zeggen.
Ik denk aan wat er zal gebeuren als ik met Jino mee ga naar Jacob.
Zal Jacob me verscheuren of laten leven?
Jino kijkt me aan.
'Waar denk je aan?' Vraagt Jino.
Wat denk je... Geef ik als hint.
Hij glimlacht en kijkt weer uit het raam.


Als we op het schoolplein staan bel ik me moeder op:

'Hey schat, hoe was je dag?'
'Hey mam, eh ja wel leuk...'
'Je klinkt heeeeel enthousiast!' zegt me moeder sarcastisch
Ik lach.
'Ehm mam is het goed als ik nu met Jino mee ga? ' Vraag ik.
'Ja is goed schat blijf je ook bij hem eten?'


Ik kijk hem aan.
Hij knikt.
'Ja is goed' Zeg ik.
'Oké doe de groeten aan Jino! ' Zegt me moeder vrolijk.
'Doei mam een dikke kus voor papa!'
'Zal ik doen, doei schat!'
Ik hang op.

'Kom, we gaan.' Zegt hij.
'Waar is het?' Vraag ik.
'In het bos waar we vanmiddag ook waren.'
'Zo ver!' Zeg ik ongelovig.
'We gaan niet lopend hè, me zus brengt ons!' Lacht hij.
Er komt een grote witte range rover over de weg aan rijden.
'Daar is ze, kom!'
Jino houdt de deur voor me open, ik stap in en hij gaat naast me zitten.


Zijn zus geeft me een hand, na al die jaren is dit de eerste keer dat ik haar ontmoet, ik kwam nooit bij Jino, nu snap ik waarom!
Ze is een donkere vrouw van een jaar of 20 met licht bruin haar en vriendelijke bruine ogen.
'Ik ben Jill, ben jij Sasha?' Vraagt ze.
'Ehm ja hoe weet je dat?' Vraag ik nerveus.
'Van Jacob.' Zegt ze terwijl ze de auto start
Ik word steeds nerveuzer.

'Ben je nerveus ofzo!' Zegt Jino terwijl hij mij stem na doet.
Ik grinnik.
Jino kijkt weer serieus.
'Maar Sas, ik wil even wat bespreken, over Jacob...'
Ik word weer nerveus.
'Jacob is alfa dus hij staat het hoogst in de rangorde dus er zijn 2 regels: Je spreekt hem niet tegen en je kijkt hem niet recht in zijn ogen!'
'En waarom dan niet?' Zeg ik terwijl ik hem raar aankijk.
'Van mij mag je het uit proberen hoor, dan merk je het vanzelf wel!' Grinnikt hij.
Ik grinnik ook.

'Kom we zijn er!' Zegt Jino na een tijdje terwijl hij zijn gordel los maakt.
Ik schrik... overal staan wolven naar me te grommen....


--------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Dit was dan Hoofdstuk 2!

Laat een reactie achter ik wil graag weten wat jullie ervan vinden :)

P.S Jacob spreek je uit als ( jeekop ) :D

Gebeten door een weerwolf ~Complete~Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu