Gebeten door een weerwolf ~Complete~

Gebeten door een weerwolf: na de transformatie

-16-

Terwijl Jino en Sem aan het stoeien zijn kijkt Jacob me steeds aan.

'Wat is er?' Vraag ik lachend aan hem.

'Heb jij zin om te jagen met Jino en mij.

'Wat!' Zegt Jino

Sem springt gelijk op hem en zegt:'Gewonnen!'

'Jaja!' Zegt Jino tegen Sem.

'Maar wil je haar nu al laten jagen dan!' Zegt Jino.

Jacob knikt.

'Ik vind het prima.' Zeg ik.

Jino kijkt Sem onbegrijpend aan.

'Laat haar nou maar, dit is de perfecte manier om haar snelheid en kracht te testen.' Zegt Jacob.

'Ja daaaaag, wat nou als er mensen komen, die vreet ze gewoon op hoor, wat ga je dan doen!' Zegt Jino

'Let op je toontje wil je!' Zegt Jacob geïrriteerd.

Ik zie dat Jino zich probeert in te houden, hij zegt niks meer.

Kom mee, Jino ga je ook mee of blijf je hier?' Vraagt Jacob.

'Ik ga wel mee.' Zegt Jino die gelijk opspringt.

We rennen met ze drieën naar de rand van het bos, dit is de eerste keer dat ik hier ben.

'Je moet je goed concentreren, wat ruik, hoor en zie je?' Vraagt Jacob als we er zijn.

Ik hoor eerst Jacobs en Jino's ademhaling, maar daarna luister ik verder, ik hoor een takje kraken.

Ik kijk snel op, ik ruik iets... Ik kan niet bedenken wat het is maar ik zie wel veel verder op iets rennen.

Ik ren er op af.

Jino en Jacob rennen me achterna.

'Sasha, stoppen nu!' Roept Jacob die een paar meter achter me aan rent.

De geur word sterker ik voel de bomen langs me heen schieten, zo snel ben ik nog nooit gegaan!

Ik zie een man die aan het hardlopen is, ik denk niet na en ren op de man af.

De man draait zijn gezicht om en begint te gillen.

Als ik vlak bij de man ben duwt Jacob me hard tegen een boom aan.

Hij kijkt me woedend aan.

De man die rent op zijn hardst uit het bos.

'BEN JE GEK!' Schreeuwt Jacob tegen me.

Ik schut de modder uit me vacht, nu besef ik me pas wat er is gebeurd...

'Ik.... Ik... Ik weet niet wat er gebeurden.

'Ik weet hoe dat voelt, je denkt niet na, het was bij mij precies hetzelfde maar bij mij is het minder goed afgelopen dan bij jou!' Zegt hij een beetje geschrokken.

'Jack, ze doet het niet expres hè...' Zegt Jino die ernaast staat.

Jacob zucht.

'Weet ik.' Zegt Jacob weer rustig.

'Het spijt me...' Zeg ik.

'Het maakt niet uit, wil je het nog een keer proberen?' Vraagt Jacob.

Ik twijfel maar dan knik ik van ja.

We lopen weer terug naar de rand van het bos.

Als we er zijn hoor, ruik en zie ik nog meer!

Ik hoor een zwijn knorren.