Gebeten door een weerwolf ~Complete~

Gebeten door een weerwolf: ruzie

-12-

Als ik wakker word voel ik Jino tegen me aan liggen.

Ik kruip nog iets dichter tegen hem aan.

Ik denk na over die zoen van gisteren.

'Hey schat' hoor ik Jino achter me zeggen.

Ik krijg -de goede- kippenvel als hij dat zegt.

Ik draai me om zodat ik naar hem kijk.

'Hey' zeg ik met een glimlach.

'Ben je net pas wakker?' Vraag ik.

Jino knikt.

Als we nog een tijdje zo naast elkaar hebben gelegen vraagt Jino: 'ik ga even naar buiten ga je mee?' Vraagt Jino.

'Dat wil ik wel maar eerst wil ik je wat vertellen...' Zeg ik als Jino en ik ons aan kleden.

Jino kijkt me aan.

Ik had nagedacht en ik wil graag bij de roedel.

'Serieus?' Zegt Jino blij. Terwijl we door de voordeur naar buiten lopen.

'Nee ik maak een grapje, ja tuurlijk ben ik serieus!' Zeg ik lachend.

Jino tilt me op en draait me een rondje!

Ik lach.

'Maar ik had nog 1 vraag... Hoe ga ik dat aan me ouders vertellen?' Vraag ik aan Jino.

'Hoe bedoel je vertellen?'

'Nou gewoon vertellen.'

'Je mag helemaal niks zeggen!'

Ik kijk Jino verbaasd aan.

'Waar slaat dat nou weer op, het zijn me ouders, Jino!' Zeg ik geïrriteerd.

'Ja dus? Ik wist ook niks van Jacob!' Zegt Jino.

'Je denkt toch niet dat ik het voor me ouders geheim ga houden hè als ik in een weerwolf zal veranderen!' Zeg ik boos.

'Van mij mag het maar je brengt ons allemaal in gevaar!' Zegt Jino ook boos.

'JINO HET ZIJN ME OUDERS!!' Schreeuw ik.

'GIL NIET ZO MAN, WIL JE DAT HEEL DE BUURT HET HOORT OFZO!' Schreeuwt Jino

'JIJ GILT ZELF TOCH OOK!!' Schreeuw ik terug.

'He jongens, doe even rustig!' Zegt Jacob die aan komt lopen -in zijn wolfgedaante-

'ZE WILT BIJ DE ROEDEL MAAR DAN MOETEN HAAR OUDERS HET WEL ZO NODIG WETEN!' Zegt Jino.

'We kunnen dit toch bijleggen.' Zegt Jacob rustig.

Jino zucht.

Als ik hem aankijk trekt hij zijn lip omhoog.

Jacob ziet het en trekt zijn lippen naar Jino omhoog.

'Het is best logisch dat het aan je ouders wilt vertellen maar als je ouders het doorvertellen brengt het meer ellende met zich mee dan jij kunt voorstellen...' Zegt Jacob ernstig.

'Wat gebeurt er dan als ze het doorvertellen...?' Vraag ik zacht.

Jacob kijkt me aan.

'We moeten alles doen om te zorgen dat dat gewoon niet gebeurd... En daar bedoel ik ook mee alles!' Zegt Jacob alleen wat voor mij een bevestiging geeft dat als het gebeurd dat ze niet zo lang meer te gaan hebben.

'Het is je eigen keuze.' Zegt Jacob

'Dus... Je wilt nog steeds veranderen?' Vraagt Jacob.

Ik knik.