Gebeten door een weerwolf ~Complete~

Gebeten door een weerwolf: het verhaal

Hey iedereen,

Even voordat het verhaal komt wilden ik even zeggen dat iemand mij had gevraagd om aanhalingstekens te gebruiken.

Dat is helemaal prima dus dat is in dit verhaal wel met aanhalingstekens!!

-8-



Kom jongens we moeten maar weer gaan. Zegt Jacob.

'Wat een goed idee zeg!' Zegt Jino sarcastisch.

Sem komt ook aan gerent en we rennen met ze alle naar de roedel

We zijn bij de roedel.

Het is avond.

'Blijf je hier anders slapen?' Vraagt Jacob.

'Ehm... Ja is goed maar dan moet ik even me moeder bellen.'

'Ja is goed.' Zegt Jacob

Ik wil me telefoon uit me zak pakken maar er zit niks in.

'Shit, bij Red Night vergeten, me ouders vermoorden me.'

'Daarom ben ik er.' Zegt Susan die net aan komt gelopen.

Ze grabbelt in haar tas en haalt mijn telefoon eruit.

'Deze?' Zegt ze met een glimlach.

Ja dankje!! Zeg ik terwijl ik haar een knuffel geef.

'Waar zijn je ouders eigenlijk?' Vraag ik nieuwschierig aan Susan terwijl ik me moeders nummer intoets.

Ze kijkt naar de grond.

'Ze zijn overleden toen ik 2 was.'

'Ooh het spijt me ik wist niet....'

Maakt niks uit, kon jij niet weten. Zegt ze met een zucht.

'Blijf jij hier ook maar slapen.' Zegt Jacob tegen Susan

'Dankuwel.' Zegt Susan dankbaar

'Zeg nou maar je hoor!' Zegt Jacob met een glimlach.

Ik bel me moeder op:

'Hey schat.'

'Hoi mam, hoe gaat het?'

'Prima met jou?'

'Ja ook goed, maar ik had een vraag...'

'Vraag maar raak!' Zegt ze.

Ik grinnik.

'Is het goed als ik bij Jino blijf slapen?'

'Bij Jino, op de zelfde kamer!!'

Het is me vader.

'Pak nou niet steeds die telefoon van me af.' Hoor ik me moeder op de achtergrond zeggen.

'Maar ja hoor schat dat is goed.'

Het is me moeder weer.

'Is helemaal niet goed!' Hoor ik me vader op de achtergrond.

Ik grinnik.

'Kom je je spullen ophalen?'

'Ja is goed!'

'Oké tot zo!'

'Doei mam!'

Ik hang op.

'Het mag, maar dan moet ik wel even me spullen ophalen.'

'Ik breng je wel, Jino zorg jij even voor kleren voor Susan?' Zegt Jacob.

'Ja is goed!' Zegt Jino.

Jacob geeft zijn pinpas aan Jino.

Jack en ik stappen in de auto en rijden weg.

Als we in de auto zitten vraag ik: 'Waarom waren die weerwolven zo bang voor je?'

Jack haalt zijn schouders op.

'Je hebt toch een tijdje bij Red Night gezeten?' Vraag ik nieuwschierig.

'Eh ja'... Zegt Jack een beetje benauwt.

'Heeft het daar mee te maken?'

'Is dit een kruis verhoor ofzo!?'

'Nee hoor!'

'Ja weet ik veel waarom ze bang voor me zijn!' Zegt Jacob geïrriteerd.

'Sorry'... Zeg ik.

Ik kijk uit het raam.

Jacob zucht.

'Ik was gewoon vroeger anders daar komt het door'

Ik kijk hem weer aan.

'Ik dwong ze respect af, meestal niet op de aardige manier...'

'Wat deed je dan?'

Hij zucht nogmaals.

'Gewoon, bijten, ze een dreun geven, gooien, dingen waar ik natuurlijk niet trots op ben'...

'Ooh'... Zeg ik een beetje geschrokken.

'Wanneer ben je eigenlijk bij Red Night weggegaan?'

Jacob slikt.

'Je hoeft het niet te vertellen hè.' Zeg ik als ik zie dat hij het benauwt krijgt.

'Jawel... Maar het is nogal...'

Ik kijk hem aan.

'Nou kijk, David, Lucas en Boyd wilden Jino bij Red Night hebben.'

'Ik zei dat hij nog geen weerwolf was, toen moest ik volgens hun Jino in een weerwolf veranderen zodat hij erbij komt.'

'Ik kwam thuis en Jino was toen 12 jaar, ik was al lang niet meer thuis geweest en hij gaf me een knuffel.'

'Toen hij me een knuffel gaf beet ik hem zodat hij in een weerwolf veranderden... Ik kan me niet voorstellen dat hij me dat ooit vergeven heeft'... Zegt hij met een verdrietig gezicht.

'Hoezo dan?'

'Hij wilden helemaal geen weerwolf worden'... Jacob stopt met praten en kijkt weer naar de weg.

Ik zie dat hij er niet meer over wilt praten.

Ik kijk weer uit het raam.

We staan voor mijn huis, me moeder loopt naar buiten met mijn tas met me vader op haar lip.

'Hey schat, hier is je tas' Zegt ze als ze me tas aan geeft.

'Oké je gaat op tijd naar bed en je slaapt niet bij Kino in zijn bed!' Zegt me vader gestrest.

'Het is Jino pap.'

'Ook goed!' Zeg me vader nerveus.

Me moeder geeft Jacob een hand.

'Melissa.' Zegt ze.

'Jacob.'

Me vader denk er geen seconde over na om Jacob een hand te geven.

Jacob grinnikt.

Jacob steekt zijn hand uit om zich voortestellen, maar mijn vader is alleen bezig met mij niet met Jino in bed te laten eindige.

'Peter.' Met moeder zijnt met haar hoofd naar Jacob's hand.

'Oh ehm sorry.' Zegt mijn vader terwijl hij Jacob een hand geeft

'Peter.' Zegt me vader.

'Jacob.'

'Bent u de broer van Jino?' Vraagt mijn vader.

'Dat klopt.'



Als Jacob en me vader klaar zijn met praten geeft geven me ouders me een kus en ik en Jacob stappen weer in de auto.

Me ouders zwaaien ons uit tot we de hoek om zijn.

Als we weer bij de roedel aan komen is Jino met Dennis te vechten!