Gebeten door een weerwolf ~Complete~

Jaden

-30-

Ik kijk de jongen aan.

De jongen kijkt mij ook aan.

Jacob stoot me met zijn elleboog aan.

Ik schrik en kijk geïrriteerd naar hem.

'Sasha.' Zeg ik tegen de jongen.

'Jaden.' Zegt hij.

Jino kijkt me raar aan als we een beetje verlegen naar elkaar staan te lachen.

Ineens is Jino's gezicht anders.

Hij kijkt me aan.

Ik kijk nu ook naar Jino.

Ik zie het aan Jino's gezicht: Hij weet het!

Jino kijkt me verdrietig aan en keert zich om.

'Jino!' Roep ik en ren achter hem aan.

Jino zit op een rots naar een vogel te kijken.

'Hey.' Zeg ik en ga naast hem zitten.

'Hey.' Zegt hij.

'Weet je het?' Vraag ik een beetje twijfelend.

'Ja, het is niet erg ik ben blij voor je maar...'

Ik kijk hem aan.

'Het is gewoon raar.' Zegt hij.

'Het spijt me, je bent echt super leuk... Maar ja.. '

'Het maakt echt niet uit ik ben blij voor je!' Zegt hij met een glimlach.

'We blijven nog wel vrienden hè?' Vraag ik.

'Tuurlijk!' Zegt hij.

'Kom we gaan weer terug.' Zegt hij na een tijdje.

Jino zucht en staat op.

'We lopen met zijn tweeën terug.

Ik zie dat ondertussen met ze alle aan het praten zijn.

Als we met zijn tweeën aankomen lopen zijn ze gelijk stil.

We geven iedereen een hand.

Jaden is zelf ook een pikzwarte wolf met rode ogen en een iets bredere snuit dan Jacob.

'Er zijn hier veel zwarte wolven hè!' Zeg ik.

Jacob en Jaden lachen.

Ik geef ook een lichtgrijze met witte wolf een hand: Jade.

Daarna geef ik een blonde wolf een hand: Lisa.

En Chris was donker en licht bruin.

Ik blijf die rode ogen iets raars vinden!

'Komen jullie mee?' Vraagt Jaden.

We knikken en lopen achter ze aan.

We transformeren in mensen.

Ik loop naast Jaden, hij voelt op een een of andere manier enorm vertrouwt net of ik hem al eeuwen ken.

Hij glimlacht naar me, wat best raar lijkt met fel rode ogen...

Ik glimlach terug.

'Dus... Jij en Jino hebben... Iets samen?' Vraagt Jaden met een beetje een twijfelende toon.

Ik grinnik om zijn verlegenheid.

'Sinds daarnet niet meer...'

Hij knikt verlegen: 'Dat spijt me voor je.' Zegt hij.