Gebeten door een weerwolf ~Complete~

Dromen... En nog steeds ziek...

-44-

Ik lig samen met Jaden in een bloemenveld... De geur van Lavendel en kruiden overspoelen me.
We kijken samen naar de witte wolken die in de blauwe lucht voorbij drijven.
Ineens krijgen de wolken vormen: Een hartje... Een teddybeer...? Een speen? Een drinkfles voor baby's, EEN BABY?!
Ik kijk verbaasd naar de wolken en ga rechtop zitten ineens zie ik dat ik een dikke buik heb!
Ik kijk in paniek om me heen: Jaden is er niet meer en het grote mooie bloemen veld is een zwarte leegte geworden!
Ik begin te schreeuwen: 'HELP!'
Maar er is helemaal niemand!
'IK WIL GEEN KIND, HAAL DAT DING WEG, HELP!!' Schreeuw ik de zwarte leegte in.
Geen antwoord... Helemaal niks...
Ik voel paniek... Heel veel paniek!
'WAT IS DIT?' Roep ik terwijl ik vol afschuw naar me buik kijk.
'WAT MOET IK DOEN!!'

Ik schiet overeind en kijk om me heen: Jaden zit op de andere bank tv te kijken.
Ik kijk paniekerig in het rond maar kom dan weer langzaam tot rust.
'Hey, gaat het je lag zo wild te bewegen in je slaap...' Zegt Jaden bezorgd en komt naar me toe gelopen.
Hij haalt het haar uit me gezicht: 'Een nachtmerrie?' Vraagt hij.
Ik knik en ben nog steeds aan bij komen: 'Ja...' Zeg ik.

'ETEN!' Roept Jade van beneden.
'We komen!' Roept Jaden terug naar Jade.
Ik geef hem een kus op zijn wang en we lopen naar beneden.

De geur van gebakken vlees komt me tegemoet... HEERLIJK!!
Jade pakte een groot stuk biefstuk uit de pan en legde die netjes op een grote schaal met een beetje peterselie en grove korrels zout erover... Mmm....
Ze zet de schaal op tafel.
'Ik dacht laten we ons maar even aan Sasha aanpassen en gewoon een biefstuk eten met salade....' Zegt Jade lachend.
Ik grinnik.
Jade snijdt alles in nette dikke plakken en laat iedereen opscheppen...

'Het was heerlijk!' Zegt Jaden als hij zijn eten op heeft.
'Je hebt de salade nog niet geprobeerd!' Zegt Jade lachend.
'Ik een wolf, geen konijn!' Zegt Jaden beledigd.
Chris grinnikt: hij heeft ook geen salade op.
'Jij wel dan Chris?' Zegt Jade terwijl ze de grote schaal met salade voor zijn neus houd.
'Eh... Nee dankje Jade... Ike... Ik zit nogal vol, ja dat is het, IK ZIT HELEMAAL VOL!' Zegt Chris terwijl hij op zijn buik klopt.
'Dat komt mooi uit zeg, ik en Lisa hebben een appeltaart gemaakt, maar ja... Nu is er meer voor ons!' Zegt Jade lachend.
Iedereen grinnikt: behalve Chris.

Nadat we de appeltaart hebben opgegeten word ik weer misselijk... Ik kijk op de klok: 8 uur.
'Ik ga even in bad...' Zeg ik en loop naar boven.
Iedereen kijkt me vragend aan maar ik loop door...

Ik laat het bad met warm water vollopen en doe er wat lavendel olie in en wat badschuim in met OOK lavendel geur.
Als het bad vol genoeg is stap ik erin en doe me ogen dicht: Lekker ontspannen...
Na 10 minuten klopt iemand op de deur: ik schrik op, ik lag bijna te slapen!
'Wie is daar?' Vraag ik.
'Chris, rustig maar ik doe de deur niet open, maar Jaden zei dat je je niet zo goed voelde... Kan ik wat voor je doen?' Vraagt hij.
'Nee dankjewel, ik ga er zo uit, anders val ik hier in slaap!' Zeg ik dankbaar.
Ik hoor hem grinniken: 'Oké is goed, je geeft maar een gil als ik wat voor je kan doen!'
'Komt goed!' Zeg ik terug.
Ik blijf nog een kwartier in bad zitten en kom er dan uit.

Ik loop -al aangekleed- me kamer binnen.
Ik ga in me bed liggen en lees een tijdschrift tot ik een me weer kotsmisselijk voel!
Ik ren naar de wc en geef weer over!
Ik hoor iemand de trap oplopen en zie Jaden na een minuut in de deur opening staan: 'Gaat het?' Vraagt hij bezorgd.
Ik schut mijn hoofd: Nee niet echt nee...' Zeg ik en sta op en loop weer naar me bed met Jaden achter me aan.