Gebeten door een weerwolf ~Complete~

Gebeten door een weerwolf: Morgen?

-13-

'Kom je nog of hoe zit dat?' Roept Sem aan de andere kant van het meer tegen mij.

'Ik kom al!' Zeg ik terwijl ik onhandig door het water heen stap.

'Vorige keer ging het wat soepeler hè.' Zegt Jino lachend als ik zo door het water heen loop.

'Maar nu is het hartstikke koud!' Zeg ik.

'Ja hèhè, het word winter hè!' Zegt Jacob ook lachend.

Ze staan me ze drieën in hun wolf-gedaante op mij te wachten en te lachen.

Als ik na 2 minuten bij de helft ben, springt Jino naast me in het water.

Ik geef een gil als het koude water over me heen spettert.

'JINO!!!' Gil ik.

Jino grinnikt.

'Komt u maar op mijn rug, jonkvrouwen.' Zegt Jino terwijl hij een diepe buiging maakt.

Ik grinnik en klim op zijn rug.

'Jullie laten me deze keer niet op een ree jagen hè!' Zeg ik als tussen de bomen staan.

'SSSST!' Zeggen ze allemaal te gelijk.

Jacob wijst naar 2 wrattenzwijnen met een stuk of 10 jonge.

'Maar jullie gaan mij niet naar die beesten sturen toch?' Vraag ik fluisterend aan Jacob.

Jacob schut zijn hoofd.

Sem loopt naar de andere kant van de zwijnen.

Ik ga achteruit en kijk wat ze doen.

Sem rent naar de zwijnen toe zodat de zwijnen naar Jino en Jacob rennen.

Jino en Jacob grijpen allebei een groot zwijn en bijt in hun keek.

De zwijnen vallen allebei dood neer op de grond.

De jonge knorre hulpeloos.

Jacob pakt ze beet en bijt er stuk voor stuk in.

Als hij zich om draait zit zijn snuit onder het bloed van de dode zwijnen.

Ik trek een vies gezicht.

Jino grinnikt als hij mij met een vies gezicht naar Jacob ziet kijken.

Als weer bij de roedel zijn is het avond.

'Ik moet naar huis.' Zeg ik als ik een bericht van me moeder binnen krijg.

'Ik breng je wel.' Zegt Jacob.

'Ik moet eerst even me spullen inpakken.' Zeg ik terwijl ik naar binnen loop.

'Ik help je wel!' Zegt Jino die gelijk achter me aan rent.

Jino komt aangelopen met me tandenborstel en stopt hem in me tas.

'Dankje!' Zeg ik terwijl ik me dekbed van me bed afhaal.

'Heel de groep heeft goed keuring gegeven voor je transformatie. Zegt Jino met een glimlach.

'Echt!?' Zeg ik blij.

Jino knikt.

Ik loop naar hem toe en geef hem een zoen.

Jino kijkt me even aan en zoent me -langer-.

Ik sta tegen de muur aan en zo zoenen we even verder.

We worden onderbroken door geklop op de deur.

'Ik ben bezig.' Zegt hij.

Ik grinnik.

'Jino, hou je gedachten een beetje onder controle wil je, ik wil niet weten wat jij met Sas uitspookt!' Zegt Jacob van achter de deur.

Jino en ik schieten in de lach.

'Ik moet gaan.' Zeg ik.

Jino glimlacht.

Hij pakt me kussen en stopt hem in me tas.

Als we bij Jacobs auto staan geeft Jino me nog een snelle zoen.

Ik stap in de auto en Jino zwaait me uit.

Als we op de snelweg rijden zegt Jacob: 'Je hebt goedkeuring van de roedel gekregen!'

Ik knik: 'Jino had het me al verteld.' Zeg ik blij.

Jacob grinnikt.

'Jino kan echt niks voor zich houden hè!' Zegt hij lachend.

'Niet echt nee!' Zeg ik ook lachend.

'Ben je wel blij?' Vraagt hij.

'Ja, tuurlijk!!' Zeg ik met een glimlach.

Als we bij mijn huis zijn helpt Jacob met me spullen van de auto naar het huis te sjouwen.

Ik bel aan.

Me moeder doet open en zegt blij: 'Hey! Was het gezellig?'

Ik knik.

Jacob helpt me met de tassen naar binnen te sjouwen.

'Moet ik ze niet even naar je kamer brengen?' Vraagt hij.

'Nee hoor is niet nodig.' Antwoord ik.

Hij seint met zijn hoofd naar de trap.

Volgens mij wilt hij wat tegen me zeggen... Denk ik in mezelf.

'Oké, volg me maar.' Zeg ik.

Jacob en ik tillen me tas op en sjouwen ze naar mijn kamer.

Als Jacob me kamer in loopt kijkt hij me met grote ogen aan.

'Ben je soms fan van wolven!?' Zegt hij terwijl hij naar me foto's, beeldjes en boeken kijkt van wolven.

Ik grinnik en knik.

Jacob pakt een foto van mij en een echte wolf van me bureau.

'Gave foto!' Zegt hij.

'Bedankt.'

'Me vader heeft een tijdje wolven onderzocht en met een verrekijker naar ze gekeken.'

'Toen ik eens mee mocht kwam de beta naar mij toe, die beta was niet echt wild.'

'Sterker nog me vader heeft hem zelf opgevoed.' Vertel ik terwijl ik naar de foto kijk.

'Mooi!' Zegt Jacob nog eens.

Ik glimlach.

'Wanneer wil je getransformeerd worden?' Zegt Jacob nu ietsje zachter.

'Zo snel mogenlijk.' Antwoord ik

'Iets preciezer?' Zegt Jacob grinnikend.

'Morgen?' Vraag ik.

'Sas, je moet goed bedenken dat je er de rest van je leven aan vast zit hè...' Zegt Jacob.

'Weet ik.' Antwoord ik kortaf.

Jacob zucht.

'Ik vind het best, het is jou leven.' Zegt Jacob.

Ik glimlach.

'Transformeert Jino je?' Vraagt hij.

'Denk het wel.' Zeg ik.

'Weetje het zeker?' Vraagt hij.

Ik knik.

'Oke, morgen is je eerste dag als weerwolf...'

----------------------------------------------------------------

Heyy!!

Sorry dat ik zo lang niks meer heb geschreven.

Ik zal regelmateriger schrijven. ;-)

Xxxx Sasha