Chapter 36 - Crazy

10.1K 254 2
                                    

CHAPTER 36 - CRAZY

Chasey's POV

"Let go of me. Malayo na tayo." Sabi ko at binitawan niya naman agad ang kamay ko. Tumingin siya sa paligid kaya nakiramdam na rin ako kung meron bang nakasunod sa'min. And so far, thank God, wala naman akong nasense na kakaiba.

Jusko! Minsan sobrang paranoid na talaga namin.

"Why are you talking to him?" He asked when his gaze turn back to me.

Humalukipkip naman ako at umirap. "Hindi ako ang nakipag usap sa kanya, siya ang kumausap sa'kin. You saw it yourself."

He sighed deeply and run his fingers through his hair. "You know Chasey, he's--"

"I know. At alam ko rin na alam niya lahat."

"Are you not feeling a bit scared? Habang tumatagal ay parami na ng parami ang mga taong naiinvolved dito. At alam mo rin na habang nadadagdagan sila ay dumadami rin ang nag tatangka sa buhay mo." He try to explained in a soft tone. The concern is so evident in his voice and his eyes mirrors what he feel. Kahit kailan talaga sobrang worrier ito. Para namang hindi niya ko kilala.

Ngumisi ako at huminga ng malalim bago nag salita. "I'm not scared. Sanay na ko sa ganitong buhay, Blaze. Simula noong pumasok ako sa mundong 'to ay inalis ko na lahat ng takot na pwede kong maramdaman. Kung mag papakita kasi ako ng kahinaan ay gagamitin lang nila 'yun laban sa'kin. And I don't want it to happen. I'll never let it happen. Inaamin ko mataastl talaga ang pride ko. Ayokong ayoko na iniisip na mahina ako, ayokong ayoko na may nakakakita sakin sa lugmok na sitwasyon. At ano, tatawanan lang nila ko? Ha! I won't give them the satisfaction. Never." Matigas kong sinabi at tiningnan ko siya ng seryoso. His intense gaze never left my face, I could sense that he's still have something to say but decided against it. Nag buntong hininga na lamang siya.

I smiled a little, uttering my final words for him. "You should consider yourself lucky..." I trailed of.

"Yeah, I know," He smiled too and lick his lips. He then leaned towards me and pulled me closer for a hug. Bahagya man akong nagulat doon ay hinayaan ko na lang.

"And please, when it comes to me...don't ever hesitate to show what you truly feel. I'll never judge you, you know you can always count on me." He whispered.

Tumango na lamang ako.

I'd never say this and I know I'll never say this to him, but I'm thankful that he's my friend. I'm thankful that he's still my friend.
---
"Gaga ka! Iniwan mo kami bigla kahapon. Muntik na kami banatan nung Ryleigh na 'yun dahil sa inis sa inyong dalawa, mabuti na lang nakatakbo kami agad."  Pag kukwento ni Ella kinabukasan.

The Silent Type of Bad Girl (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon