{100 DCWAGP: Book3} Lost In Love

LIL: Boracay part2

LIL: Boracay part2

(Diana's POV)

Sh*t! Andito din si Amanda? Pano ko masosolo si Kyle? Iseseduce ko pa naman sya dito. Kelangan malayo ko si Kyle kay Amanda.

Pag tingin ko kay Kyle ay may tinititigan sya. Si Amanda... Nagka-eye to eye sila. :(( Masakit! Nawala ang eye to eye nila nung may nagbigay ng juice kay Amanda, inferness ang gwapo nya. Sa yo na si Amanda basta akin lang si Kyle!

(Kyle's POV)

"Hey daddy bakit di mo ginagalaw yang food mo? Sayang yan oh!"

"Kyle you should eat. That's why we are here para mag-enjoy."

Di ko sinasagot lahat ng sinasabi nila sakin. Iniisip ko kung totoo ba ang nangyari kanina o illution ko lang. Naka eye to eye ko si Amanda.

Yung intestine ko naghaharlem shake sa saya nung nagkatinginan kami mga ilang minuto din yun! Pero bakit magkasama sila ni Raymond? Sila na ba? Hindi yun maari! Kukunin ko ulet si Amanda. Mahal na mahal ko sya.

"KYLE! KANINA PA AKO NAGSASALITA PERO HINDI MO MAN LANG PINAKINGGAN AKO!!!"-sigaw nung gurang sakin -__- Ayaw kong pakinggan kase puro kahalayan ang gusto. Gusto na daw nyang sundan si Chealsea. Gumawa sya ng sarili nya ayokong makipag-ano sa kanya.

"Daddy, mommy is right. And besides, I want a younger sibling too!"-sabi ni Chealsea.

"Magpapahangin lang ako."-sabi ko tpos umalis sa lugar na yon.

Polluted air na kase. May amoy si Diana. Amoy pinaghalong bulok na sibuyas, kamatis at karne.

Naglakad lakad lang ako para magpahangin, ang sarap ng simoy ng hangin kahet gabi.

Sa isang dalampasigan may nakita akong babeng nag-iisa. Pamilyar sya sakin. Siya nga! Si Amanda, nagstar gazing sya. Lalapitan ko na sya ito na chance ko!

"Hello...ang lakas tlga ng trip nyo!...ok naman ako...sige bye...goodnight...love you"

What does that mean? May kapalit na ba sya sakin? Hindi. Malay mo ung mga kapatid lang nya yun. Tama! Kapatid lang nya yun! Nag-i love youhan din sila eh.

"A-amanda"-tawag ko sa kanya.

Nilingon nya ako at nagulat sya. Then suddenly a tears fall fron her precious eyes.

(Amanda's POV)

Ang gaganda talaga ng mga bituin! Namiss ko magstargazing. Nung mga 5 years old palang kase sila Shyle at Sean. Then hobby namin ang magstargazing. Lalo na pag may constellation na nakikita kami.

*ring*

Si Shyle tumatawag. Bkit kaya? Anong problema?

"Hello?"

[MOMMY! KAMUSTA NA KAYO NI TITO RAYMOND?! OK NA BA KAYO? ENGAGED NA BA KAYO?!]

"Ang lakas tlga ng trip nyo!"

[Kamusta na mommy, seryoso na to.]

"Ok naman ako."

[Sige bye na mommy.]

"Sige bye"

[Goodnight!]

"Goodnight!"

[Love you!]

"Love you"

*toot toot*

Ang o.a talaga nila Shyle kahit kailan -__- Namana ata kahyperan ni Ate Katrina at Ate Frida.

Bigla akong kinabahan bkit ganito ang pakiramdam ko? Hindi naman siguro nasa panganib sila Shyle.

"A-amanda?"-that voice... is familiar pero medyo lumaki na. That voice that I'm longing to hear.

Lumingon ako sa kanya at nagulat. Dahil lalo syang gumuwapo. Pumuti sya tapos, medyo nadevelop na yung muscles nya sa katawan tapos tumangkad din sya.

Suddenly bigla nalang may tumulong luha sa mga mata ko. Hindi ko alam kung bakit.

Niyakap nya ako ng mahigpit. Yung feeling ng ansaya ko kase andyan na sya pero yung sakit andun pa din. After all he'd done to me. Di madaling makamove on.

"Amanda. Mahal na mahal kita."-sabi nya saken alam kong full of sincerity yun pero, ayoko ng maniwala.

Kumawala sya sa yakap tpos humarap skin. Naiyak sya? Bkit sya naiyak?

"A-anong ginagawa mo dito?"-tanong ko sa kanya.

"Coincidence lang andito din kami ng PAMILYA ko."-ouch! talagang pamilya,

"Aalis na ako"-sabi ko para hindi ko mapahalata ang sakit sa sinabi nya.

"No. Nagbunga ba ang nangyari satin?"-tnong nya sakin.

Anong sasabihin ko? Sasabihin ko ba ang totoo? Alam kong sya ang ama ng kambal ko. Pero hindi pa ito ang tamang oras. Iiwasan ko na lang sya.

Nagsimula na akong maglakad pero ilang hakbang pa lang ang nagagawa ko sinigawan na nya ako.

"WAG MONG IWASAN ANG TANONG KO! KAYA SUMAGOT KA! NAGBUNGA BA ANG NANGYARI SA ATIN 16 YEARS AGO??!!"

Magsisinungaling ako sa kanya ngayon para sa kaligtasan nila Shyle dahil warfreak si Diana. Ayokong masaktan sila. Kaya kong isakripisyo ang lahat pati buhay ko wag lang madamay sila Shyle at Sean sa gulong gagawin ni Diana.

Hinarap ko sya at sumagot "Oo! Pero pinalaglag ko yun! Alam mo ba kung bakit? Kase ayokong magkaroon ng ugnayan sau!"sinigaw ko yun sa kanya. Alam kong nagulat sya sa sinabi ko at the same time nagalit. Kaya hinawakan nya ang braso ko ng sobrang higpit. Ung bumabakat na ung daliri nya sa braso ko. Tpos yung mga mata nya sinasabing "joke lang yun di ba". Pero pasensya sya dahil hindi ako ganun kadali matumba.

"Amanda hindi na kita kilala. Pumatay ka ng bata?!"-sigaw nya sakin. Alam nyo ung gusto kong tumawa sa reaksyon nya?

"Bakit? Sinamantala mo lang naman ang pagkababae ko nun dba? Alam mong mahal kita pero binalewala mo yun dahil--- Dahil! Sa isang pagkakamaling pagsisihan mo sa dulo."-sabi ko tapos inalis ung kamay nya sa braso ko at umalis na.

I'm sorry Kyle kung gagawin ko ito. Pero malalaman mo din lahat ng kasinungalingang pinaniwalaan mo.

---

"Ano may nakalimutan ka pa ba?"-tanong sakin ni Raymond.

Alam na lahat ni Raymond ang nangyari kagabi naintindihan naman nya kung bakit ko ginawa yun. He cares for Shyle and Sean too.

"Ahh wala na!"-sabi ko tapos sinuot na ung shoulder bag ko

"Let's go!"-sabi nya tapos dinala lahat nya ang maleta namin.

---

"Mommy! Anong nangyari? Bkit may bakat ng kuko yang braso nyo?"-tanong skin ni Sean habang hawak ang braso ko

"Tito Raymond! Sinaktan mo ba si Mommy?!"-galit na tanong ni Shyle kay Raymond

"Wala lang to. Natusok lang ako ng bata ng kuko nya"-pagsisinungaling ko.

______________

Updated!!

Waahh!!! Ang hirap mag-update naun kase nawriters' block ako! Pati naisip ko na po ang flow ng story na to. Stay tuned for other updates :)))

vote.comment.fan

<3MissLeeCath

_________________