Lecquares Academy

Real: Twelve

                              ZAMIRA

"Bwisit! Oo na! Tumahimik ka na lang dyan!" Inis na Sigaw ko sa katabi ko. Nakakagigil talaga ang Senri na 'to. Papatulan ko na talaga sya pag hindi ako nakapag pigil! Naku! Bwisit!

"Shut up Brat, ang sakit sa tenga ng boses mo." Pa-cool na sabi pa nya, at pinitik ako ng bahagya sa noo.

Aba talaga naman! Kanina pa to ha! Inis na inis na talaga ko! Tinignan ko sya ng masama tska umayos na upo. Para naman wala lang sa kanya, kaya mas lalo akong nainis. Kainis talaga!

Simula nung emo emo-han ako nung isang linggo, at kaek ekan na pag aala, Shawn Mendes nya, lagi na syang ganito, lagi nalang nakasunod sakin, lagi akong inaasar, ang mas nakakainis pa, pag inasar ko sya parang wala lang sa kanya, madalas tatawanan pa ko na para bang enjoy na enjoy talaga sya sa ginagawa nya sakin. Nakakainis diba?! Pag naman tinatanomg ko sa kanya kung bakit sya nakasunod sakin, lagi nyang sinasabi na

"You're lucky, you're accompanied by this drop dead gorgeous man."

Diba? Sinong hindi maiinis kung ganyan lagi ang sagot nya, sarap nya gawing dead talaga eh, sarap tirisin.

"What were you thinking now Mira?" Tinignan ko sya pero inirapan ko din. Nakakainis eh. But then i shrug.

Kasalukuyan kaming nasa park. Nag cutting kami. Well, hindi naman na pag ka-cutting yon, kasi wala naman kaming Classes, wala na masyadong ginagawa since malapit na ang christmas vacation, tinatamad na ang mga professor same as the students like us.

"Oh." Napatingin ako sakanya ng i-abot nya sakin ang malaking plastic cup ng softdrink at loaded, mabilis na tinanggap ko yon at kinain.

"Hoy! That's not yours! Don't be so greedy, lady!" Sabi nya bigla, pero hindi 'ko sya pinansin at pinagpatuloy lang ang pag kain. 'Yamusya dyan. Impakto kasi. "Hey Mira!" Pilit nyang inaabot at kinukuha sakin yung kinakain ko pero nilalayo ko lang talaga dahil gusto ko. "Sinabi na kasing aki--woah! Okay fine." Biglang bawi nya, tinignan ko sya ng masama. This time, seryoso na ko. Naiinis talaga ko sakanya. Nakita naman na kumakain ako eh.

"Malapit ka na sakin. Tumigil ka na, tsaka hindi ba sinabi ko, ayusin mo pag sasalita mo, mag tagalong ka ng bahagya." Madiin na sabj ko tska sya inirapan, ipinagpatuloy ko nalang ulit ang pag kain ko, pasulyap sulyap ako sa kanya kasi tahimik na talaga sya. Sineryoso nya talaga? Weh? Natakot talaga sya sakin? Ba-

Eh? Bakit sya ngumiti?

Napailing nalang ako at tumingin sa harapan, maaga pa kasi kaya madami pa kaming nakikita na nag jo-jogging, may mga pamilya pa na nag pi-picnic, kasi nga naman maaga pa, may mga nag titinda na ng ice cream, si manong magtataho paikot ikot na sa park, ibinabalandra na yung paninda nya sa mga tao, yung iba nag bubukas na ng mga stall nila.

"If someone ask you to marry, what kind of setting will it be?" Napatigil ako sa pag o-observe ng marinig ko ang tanong nya.

Ewan ko ba, pero bigla nalang bumilis ang heartbeat ko sa tanong nya. Nababaliw na talaga ko, minsan talaga dadalaw ako kay Tito Flaire. He's cardiologist, itatanong ko kung bakit nag ma-malfunction na tong puso ko nitong mga nakaraang araw.

"So?" Napailing ako ng marinig ko ulit ang boses nya.

"Uh, yeah. Why?" Dahil nagulat ako sa mahinang pag tama ng braso nya sa balikat ko.

He shrug. "Just asking."

It takes some seconds for me to answer it. "Well, hindi man halata, but i would love if simple, as long as we feel the same feeling and thinking the same thought, ayoko talaga ng masyadong bongga, yung tipong agaw atensyon pa? I prefer simple but an intimate wedding." Ngayon ko lang napansin na nakangiti na pala ko. Talking with him about this things makes me at ease.